Το πετρέλαιο

1. Ποια είναι η ιστορία του πετρελαίου.

Από την εποχή του Νώε ανάβλυζε πετρέλαιο στα μέρη της Εγγύς Ανατολής. Βέβαια ο Νώε για να μονώσει την κιβωτό, σύμφωνα με την οδηγία του Θεού, «και ασφαλτώσεις αυτήν έσωθεν και έξωθεν τη ασφάλτω»(Γεν.ΣΤ΄.14), δεν μπορούσε να υποβάλει το πετρέλαιο σε κλασματική απόσταξη κενού γιατί δεν είχε την απαραίτητη τεχνολογία. Θα πήρε την άσφαλτο από ασφαλτούχα πετρώματα.
Γιατί και αργότερα χρησιμοποιούσαν στα μέρη εκείνα την άσφαλτο(κονίαμα πισσασφάλτου) στην οικοδομική (κτίσιμο ναών κυρίως) για ομορφιά, αλλά και σαν μονωτικό υλικό(από την υγρασία). Σήμερα όμως το μεγαλύτερο ποσό ασφάλτου προέρχεται από το πετρέλαιο. Η βιομηχανική του παραγωγή και εκμετάλλευση άρχισε τον 19ο αι. και ως πρώτη γεώτρηση αναφέρεται εκείνη της Πενσιλβάνια των ΗΠΑ το 1859. Το πετρέλαιο εξελίχθηκε στο σημαντικότερο ορυκτό για την παγκόσμια οικονομία, καθώς αποτελεί την κύρια πρωτογενή πηγή ενέργειας και την πρώτη ύλη από την οποία παράγεται ένας τεράστιος αριθμός προϊόντων (πλαστικά, φάρμακα, καλλυντικά, απορρυπαντικά, φιλμ, μαγνητοταινίες, εκρηκτικά, αρώματα, λιπάσματα, υφάνσιμες ίνες και άλλα πολλά).Οι εξελίξεις όσον αφορά τη ζήτηση πετρελαίου και πετρελαιοειδών υπήρξαν αλματώδεις και το 1974 η συμμετοχή του πετρελαίου στην παγκόσμια κατανάλωση ενέργειας ανήλθε στο 48%.
2. Πως δημιουργήθηκε το πετρέλαιο.

Είναι γενικά αποδεκτό ότι το πετρέλαιο δημιουργήθηκε με την αποσύνθεση θαλάσσιων, κυρίως, ζώων και φυτών, που θάφτηκαν κάτω από διαδοχικές στιβάδες λάσπης, πριν από 400 - 500 εκατομ. χρόνια. Η αρχική προϋπόθεση για μια τέτοια γένεση πετρελαίου είναι μια ρηχή θάλασσα (όπως είναι ο Κόλπος του Μεξικού), με νερά πλούσια σε ζώα και φυτά. Η δεύτερη προϋπόθεση είναι ότι πεθαίνοντας οι οργανισμοί, βουλιάζουν στο βυθό και θάβονται σε λάσπη ποταμών (όπως του Μισισιπή). Το οξυγόνο στο βυθό πρέπει να είναι περιορισμένο ώστε η αποσύνθεση των οργανισμών να είναι αργή. Με την πάροδο του χρόνου λάσπη και πηλός κάθονται πάνω σ' αυτές τις αποθέσεις, δημιουργώντας τεράστιες πιέσεις. Κάτω απ' αυτές τις συνθήκες χημικές διεργασίες, πιθανόν και με δράση βακτηρίων, μετατρέπουν τους οργανισμούς σε πετρέλαιο.

3. Το πετρέλαιο τελειώνει.

Το 2002 η ενέργεια που ξοδεύτηκε στις ΗΠΑ προήρχετο 39,9% από το πετρέλαιο,22,8% από γαιάνθρακες, 21,6% από το φυσικό αέριο, 8,6% ήταν πυρηνική και 7,1% υδροηλεκτρική κ.α. Βλέπουμε ότι το 62% της ενέργειας προέρχεται από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Το πρόβλημα μ’ αυτά είναι ότι τελειώνουν. Υπολογίζεται ότι κοντά στο 2030, το 80% του πετρελαίου θα έχει τελειώσει. Το φυσικό αέριο ίσως ακόμη νωρίτερα. Οι γαιάνθρακες ίσως φτάσουν ακόμα 300 χρόνια. Βέβαια αυτά είναι γνωστά και από καιρό υπάρχει έρευνα για να λυθεί το πρόβλημα. Γίνεται προσπάθεια να φτιαχτεί πετρέλαιο από γαιάνθρακες, να χρησιμοποιηθεί το υδρογόνο που υπάρχει στο άφθονο νερό για καύσιμο, να χρησιμοποιούνται η βιοαιθανόλη και το βιοντίζελ, να αυξηθεί η χρήση της πυρηνικής ενέργειας, της αιολικής, της ηλιακής κλπ. Το κάθε ένα απ’ αυτά προς το παρόν έχει τα προβλήματά του. Θα μπορέσουν αυτά να φτάσουν την ποσότητα του πετρελαίου (μόνο οι ΗΠΑ χρειάζονται 20 εκατομ. βαρέλια την ημέρα) και την ποιότητά του ;(δεν λέγεται μαύρος χρυσός ;). Ή ο τρόπος ζωής που οικοδομήσαμε τα τελευταία 50 ας πούμε χρόνια (και στηριζόταν κυρίως στο πετρέλαιο) ήταν απλώς ένα χάρτινο οικοδόμημα; Κανείς δεν ξέρει. Τελικά μήπως και όλα αυτά είναι για το καλό μας γιατί και με άγχος γεμίσαμε και βρωμίσαμε όλη τη Γή, με αποτέλεσμα να σκεφτόμαστε αν σε 100 χρόνια θα μπορούν να ζούν οι άνθρωποι πάνω σ’ αυτή(βέβαια υπάρχουν και οι χαζοί που σκέφτονται να κατοικήσουν στο φεγγάρι). Όπως έλεγε και ο μακαριστός Γέροντας Παΐσιος: «Όσο απομακρύνονται οι άνθρωποι από την φυσική ζωή, την απλή, και προχωρούν στην πολυτέλεια, τόσο αυξάνει και το ανθρώπινο άγχος. Και όσο απομακρύνονται από τον Θεό, επόμενο είναι να μή βρίσκουν πουθενά ανάπαυση….Ο πολιτισμός καλός είναι, αλλά για να ωφελήσει πρέπει να πολιτιστεί και η ψυχή, αλλιώς είναι καταστροφή. Παρ’ όλο που η επιστήμη έχει προχωρήσει τόσο πολύ και έκανε πρόοδο μεγάλη, εν τούτοις με ότι κάνουν για να βοηθήσουν τον κόσμο, χωρίς να το καταλαβαίνουν, καταστρέφουν τον κόσμο. Ο Θεός άφησε τον άνθρωπο να κάνει του κεφαλιού του, αφού δεν τον ακούει και έτσι τρώει το κεφάλι του. Καταστρέφεται μόνος του ο άνθρωπος με αυτά που φτιάχνει. Τι κατάφεραν οι άνθρωποι του 20ου αιώνος με τον πολιτισμό! Παλάβωσαν τον κόσμο, μόλυναν την ατμόσφαιρα, τα πάντα.». Εμείς πάντως καλού-κακού, ας αρχίσουμε από τώρα να συνηθίζουμε με λιγότερη θέρμανση στο σπίτι μας, λιγότερο κλιματισμό, λιγότερο αυτοκίνητο, λιγότερα ρούχα, λιγότερη μουσική, λιγότερα κινηματογράφο και τηλεόραση και γενικά λιγότερα πολλά άλλα για να μην μας είναι η πιθανή αλλαγή πολύ οδυνηρή.

Βιβλιογραφία : 1. Ebbing & Gammon, General Chemistry, εκδ. Houghton Mifflin, New York & Boston, 2005. 2. Νέο ηλεκτρονικό σύστημα γνώσεων, ΕΠΙΣΤΗΜΗ & ΖΩΗ, 2005. 3. Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου Λόγοι Ά, Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο, Ιερό ησυχαστήριο «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θες/νίκης, 1998. 4. Internet