Παιδαγωγικά 3

Στην αξιολόγηση πρέπει να μετράει και η καθημερινή δραστηριοποίηση και συμμετοχή του μαθητή σε ατομικές ή ομαδικές εργασίες που απαιτούν στοχασμό, σχεδιασμό, κρίση και δράση.

Πρέπει να ενισχύσουμε τις σχολικές επιδόσεις, προσφέροντας περισσότερες ευκαιρίες και δυνατότητες στα παιδιά για την κοινωνική και πολιτισμική τους εξέλιξη, δικαιώνοντας έτσι και την κοινωνική διάσταση του εκπαιδευτικού και παιδαγωγικού μας έργου.

Στην διαθεματική διδασκαλία, τα συνδεόμενα γνωστικά αντικείμενα, χωρίς να χάνουν την επιστημονική τους αυτοτέλεια, αποκτούν νόημα, αξία και σημασία.

Τα σχολικά προγράμματα με ξεχωριστά γνωστικά αντικείμενα δεν μπορούν να προσφέρουν μορφές γνώσεις που χρειάζεται η σύγχρονη κοινωνία. Εξ άλλου οι μαθητές μας δεν βιώνουν ένα κόσμο χωρισμένο σε διακριτά γνωστικά αντικείμενα.

Τα μαθήματα έχουν κοινά γνωστικά στοιχεία που αποτελούν κρίκους σύνδεσης των μαθημάτων, τους οποίους οφείλουν να αναζητούν στα μαθήματα.

Το ανθρώπινο μαθησιακό σύστημα «επεξεργάζεται με μεγαλύτερη ευκολία» σύνολα πληροφοριών που συνδέονται μεταξύ τους, παρά μεμονωμένες πληροφορίες.

Η μελέτη και έρευνα των θεμάτων των ΕΕ αρχίζει με την καταγραφή των αρχικών γνώσεων και απόψεων των μαθητών. Στις ΕΕ οι μαθητές διαμορφώνουν προσωπικότητα και ασχολούνται, χωρίς άγχος, με ότι τους ευχαριστεί, με τον εκπαιδευτικό συνεργαζόμενο μαζί τους και δίπλα τους.

Τα προγράμματα ΠΕ προσπαθούν να προωθήσουν την συνειδητοποίηση και ανάληψη των καθηκόντων, ευθυνών και υποχρεώσεων των αυριανών πολιτών, ως κορυφαίου σκοπού του εκπαιδευτικού μα ς συστήματος.

Κάτι αρνητικό : ομοιόμορφοι και μονοδιάστατοι τρόποι ένδυσης, συμπεριφοράς, ψυχαγωγίας και σκέψης.

Η οικολογική κρίση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με θεσμικά και τεχνικά μέσα, αν πρώτα δεν γίνει αντιληπτή και κατανοητή ως κρίση των σχέσεων ανθρώπου- κοινωνίας- φύσης.

Κάτι αρνητικό : εξακολουθεί να μας γοητεύει η χρήση αντικειμένων μιας χρήσης.

Καθώς τα συστήματα των σχολείων ευδοκίμησαν και καθιερώθηκε  η υποχρεωτική εκπαίδευση, κατέστη δύσκολη η διατήρηση της αντίληψης ότι η ενεργή επιδίωξη των σπουδαστών για γνώση ήταν η κυρίαρχη διαδικασία εκπαίδευσης. Οι έννοιες της αυτορρύθμισης των σπουδαστών και του ελέγχου της μάθησής τους επισκοτίστηκαν.

Πολλές έρευνες έδειξαν ότι η ικανότητα ενισχύεται πρωταρχικά όχι με τη διδασκαλία που αποβλέπει στη μετάδοση γνώσης, αλλά με τη διδασκαλία που γεννά κάποια είδη της γνωστικής διαδικασίας.

Πέρα από το τι πρέπει να μαθευτεί περισσότερο σημαντικό είναι να εξετάσει κανείς τις ευκαιρίες που έχουν οι σπουδαστές για περισσότερη δουλειά, αλλά και για ιδέες και διαδικασίες καθώς και την αποτελεσματικότητα των εργαλείων που χρησιμοποιούνται για τους σκοπούς αυτούς.

Η μάθηση από το κείμενο δεν πρέπει να εξισώνεται με την ανάμνηση της βάσης του κειμένου.

Στην τάξη σπάνια σκέπτονται οι μαθητές.

Πρέπει στην διδασκαλία να μπορούμε να αποκαλύπτουμε τις μορφές σκέψεις του μαθητή, με τρόπο που να μπορεί να παρατηρηθεί, να μεταδοθεί, να συζητηθεί, και αν εξεταστεί για περισσότερο αποτελεσματικές επιδόσεις.

Η κακή προσέγγιση φαίνεται να είναι εκείνη που πρωταρχικά παρέχει πληροφορίες, αντί να δουλεύει μέσω μιας αντίληψης που θα μπορούσε να προχωρήσει πέρα από ξεχωριστές ιδέες, για να διευκολύνει την βαθύτερη κατανόηση από τους μαθητές.

Οι μαθητές να μπορούν τελικά να διαβάζουν πιο προχωρημένες παρουσιάσεις και να προσπαθούν να καταλάβουν τα κείμενα του εξωσχολικού κόσμου.

Καθώς οι μαθητές λύνουν προβλήματα σχετικά με τις αρχές που κρύβονται πίσω από την λύση του προβλήματος, σφυρηλατούν την γνώση τους.

Μια άλλη μέθοδος είναι να εισάγει διεργασίες στα σημεία δυσκολίας των μαθητών. Μια παρακίνηση σε κρίσιμα σημεία, θα ενθάρρυνε τους μαθητές να μπουν σε διεργασίες σαν αυτές που διευκόλυναν την επίδοση των καλών μαθητών. Στην αξιολόγηση πρέπει να μετράει και η καθημερινή δραστηριοποίηση και συμμετοχή του μαθητή σε ατομικές ή ομαδικές εργασίες που απαιτούν στοχασμό, σχεδιασμό, προβληματισμό, κρίση και δράση.

Να ενισχύσουμε τις σχολικές επιδόσεις, προσφέροντας περισσότερες ευκαιρίες και δυνατότητες στα παιδιά για την κοινωνική και πολιτισμική τους εξέλιξη.

Στη διαθεματική διδασκαλία, τα συνδεόμενα γνωστικά αντικείμενα, χωρίς να χάνουν την επιστημονική τους αυτοτέλεια, αποκτούν νόημα, αξία και σημασία.

Τα σχολικά προγράμματα με ξεχωριστά γνωστικά αντικείμενα, δεν είναι πλέον ικανά να προσφέρουν μορφές γνώσης τις οποίες χρειάζεται μια σύγχρονη κοινωνία.

Οι μαθητές μας δεν βιώνουν ένα κόσμο χωρισμένο σε διακριτά γνωστικά αντικείμενα, αλλά ένα κόσμο με πολύπλοκες, μεταβαλλόμενες, πολυποίκιλες, πολυσύνθετες και πολυδιάστατες πραγματικότητες.

Τα περισσότερα μαθήματα έχουν κοινά γνωστικά στοιχεία που αποτελούν κρίκους σύνδεσης των μαθημάτων, τους οποίους οφείλουν να αναζητήσουν μαθητές και εκπαιδευτικοί στη διάρκεια της διαθεματικής διδασκαλίας.

Το ανθρώπινο μαθησιακό σύστημα επεξεργάζεται με μεγαλύτερη ευκολία σύνολα πληροφοριών που συνδέονται μεταξύ τους, παρά μεμονωμένες πληροφορίες.

Η μελέτη και έρευνα των θεμάτων (Ερευνητική Εργασία) αρχίζει με την καταγραφή των αρχικών γνώσεων και απόψεων των μαθητών.

Η συμμετοχή των μαθητών σε Ε.Ε. μπορεί να επηρεάσει θετικά τη στάση τους και την απόδοσή τους απέναντι στα άλλα συμβατικά μαθήματα του σχολικού προγράμματος.

Κορυφαίος σκοπός του εκπαιδευτικού μας συστήματος : η συνειδητοποίηση και ανάληψη των καθηκόντων, ευθυνών και υποχρεώσεων των αυριανών πολιτών.

Η οικολογική κρίση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί αν πρώτα δεν γίνει αντιληπτή και κατανοητή ως κρίση των σχέσεων ανθρώπου – κοινωνίας – φύσης.

Να μάθουν να επιλέγουν προϊόντα που προκαλούν λιγότερο βλαπτικές επιδράσεις στο περιβάλλον.