Ομιλία του παπά – γιατρού Ευαγγέλου Παπανικολάου για την ιεραποστολή στην Αφρική

Σήμερα είναι η εορτή της Πεντηκοστής και η Ορθόδοξη Εκκλησία μας έχει γενέθλια. Στην περίοδο της καραντίνας ανακάλυψα στο youtube τον παπά – γιατρό Ευάγγελο Παπανικολάου που ξεχωρίζει για τον τρόπο του και τις γνώσεις του. Θα παραθέσω την ομιλία που έκανε στο 21^ο συνέδριο για την ιεραποστολή το 2016 η οποία υπάρχει στο youtube αν κάποιος θέλει να την ακούσει.

Είναι μεγάλες οι διαφορές Ιουδαϊσμού, αρχαίου Ελληνισμού και Χριστιανισμού. Στον ιουδαϊσμό  «ο Θεός είπε και εγεννήθησαν». Στον ελληνισμό είναι τα πάντα από την αρχή, οι θεοί, η κτίση, οι ψυχές… όλα είναι αιώνια από μόνα τους. Στον χριστιανισμό μόνο ο Θεός κρατάει τον κόσμο και δίνει ζωή στα όντα. Δεν το έχουν από μόνα τους. Είναι τεράστια η διαφορά και το τι δημιουργείται από κει και πέρα. Ο Αυγουστίνος, επίσκοπος Ιππώνος, θέλησε να μεταφράσει την Παλαιά Διαθήκη στα Λατινικά. Ακούστε πως έγινε η διολίσθηση και προέκυψαν οι Ομολογίες και όχι Εκκλησίες, Ρωμαιοκαθολικές και Προτεσταντικές. Μεταφράζει το «πρόσεξε μη φας από τον καρπό γιατί θα πεθάνεις» με το «αν φας από τον καρπό θα σε σκοτώσω». Δηλαδή ο Θεός παρουσιάζεται αμέσως σαν κακός Θεός που κρατάει μια μαχαίρα και σκοτώνει. Δεν λέει όμως αυτό στην Παλαιά Διαθήκη, δεν σε καταριέται, δεν είναι αίτιος του θανάτου σου. Τι σου λέει «θα πεθάνεις» σε προειδοποιεί. Είναι δηλαδή παιδαγωγικό, δεν είναι κατάρα. Παράδειγμα, αν πάρει το παιδί σου μεθυσμένο τη μηχανή για να βγει στο δρόμο του λες «παιδάκι μου πρόσεξε γιατί θα πεθάνεις, θα σκοτωθείς» σε καταράστηκε ο πατέρας σου να σκοτωθείς ; Όχι βέβαια. Αυτό είναι μια διαστρέβλωση.

Αυτοί λοιπόν με κουστουμάκια, με παραδάκια, κατέβηκαν στην Αφρική και σ’ άλλα μέρη. Είναι φοβερή η πάλη που κάνουμε οι Ορθόδοξοι με τους Καθολικούς, τους Προτεστάντες με τις χίλιες δύο παραφυάδες, οι οποίοι πρεσβεύουν ότι ο Θεός είναι αίτιος του παραδείσου και της κόλασης. Δηλαδή τους καλούς θα τους βάλει ο Θεός στον παράδεισο και τους κακούς θα τους βάλει ο Θεός στην κόλαση. Τελείως λάθος αυτά. Αυτά όμως διδάσκουν στους Αφρικανούς. Και τους λένε ελάτε σε μας για να εξευμενίσετε το Θείο με τις αρετές σας και τις καλοσύνες σας. Προσέξτε και στην Ελλάδα υπάρχει αυτή η αρρώστια. Με τις αρετές σου, τις προσευχές σου τις καλοσύνες σου … θα σου δοθεί ο παράδεισος επειδή το αξίζεις. Τελείως λάθος. Ο Θεός δεν είναι αίτιος κανενός κακού, ο Θεός δεν είναι αίτιος καμιάς κολάσεως. Την κόλαση την κάνει ο καθένας μόνος του, διότι δεν θέλει τον Θεό. Ο Θεός πάει να σε αγαπήσει, να σε πάρει αγκαλιά, και συ ποιείς για τον εαυτό σου την κόλαση. Δεν την έκανε ο Θεός την κόλαση.

Ο Ελληνισμός τι λέει. Υπάρχει αιώνια η ύλη, αλλά οι θεοί την μορφοποιούν κατά πως θέλουν. Και τι είναι ανώτερο από την ύλη ; Οι θεοί, τα πνεύματα, οι δαίμονες είναι ανώτεροι από την ύλη. Αυτό δεν υπάρχει στον χριστιανισμό. Στην Παλαιά Διαθήκη είναι ο Χριστός που βιάζεται να σαρκωθεί. Ο Χριστός έδωσε την πνοή στον Αδάμ και τους είπε «προσέξτε παιδιά μου μη φάτε γιατί θα πεθάνετε». Αυτή είναι η συκοφάντηση του Θεού που έγινε στη Δύση. Δεν είναι άθεοι οι άνθρωποι, όλοι πιστεύουν, δεν μπορούν να πιστέψουν σε ένα τέτοιο Θεό. Τι να τον κάνω ένα τέτοιο Θεό ; Ένας πατέρας συγχωρεί το παιδί του ότι και να του κάνει, αλλά του τραβάει το αυτί. Οι Πατέρες μας ισορροπήσανε. Το καλό ξέρετε ποιο είναι ; Ο παράδεισος είναι στα χέρια του Θεού και δυστυχώς η κόλαση είναι στα χέρια τα δικά μας. Αυτή είναι η κύρια διαφορά με την Δύση. Το φιλιόκβε και τα υπόλοιπα δεν είναι τίποτα. Αυτό είναι το βασικό, ότι θεωρούν τον Θεό αίτιο του κακού. Και μ’ αυτά κατεβαίνουν στον Αφρικανό και του λένε «ο Θεός ήθελε Αφρικανέ μου να είσαι τόσα χρόνια σε μια κατάσταση, ο Θεός ήθελε να έρχονται οι γαλέρες και να σε παίρνουνε σκλάβο…». Υπάρχει μεγάλος ρατσισμός μεταξύ τους, η μια φυλή βιάζει, καταπιέζει την άλλη. Οι Αφρικανοί πιάνανε άλλους Αφρικανούς και τους πήγαιναν να τους πάρουνε οι γαλέρες. Ασφαλίζανε το καράβι οι τάχα χριστιανοί Ευρωπαίοι και το βούλιαζαν στην θάλασσα με τις ψυχές μέσα, για να πάρουν την ασφάλεια.

Πηγαίναν οι ιεραπόστολοι, βάζαν ένα σταυρό και δίδασκαν αυτές τις απλές γι’ αυτούς αλήθειες. Όταν εγώ ο Ορθόδοξος πάω στην Αφρική ψάχνω να βρω ποιοι δεν άκουσαν καθόλου για τον Χριστό και σ’ αυτούς πάω. Έχει τόσο διαφθαρεί το πρόσωπο του Χριστού από τις διδασκαλίες τους που είναι πολύ δύσκολο να πάρω τον Αφρικανό και σιγά σιγά να τον μεταποιήσω και να τον φέρω στην επίγνωση της αγίας και ορθοδόξου πίστεως. Μέχρι και το χρέος που χρωστάει η Ελλάδα έχει σχέση μ’ αυτή την πίστη. Ποια είναι η μεγαλύτερη γιορτή των Δυτικών ; Ούτε Χριστούγεννα, ούτε Πάσχα… Είναι η Μεγάλη Παρασκευή. Τι είναι για μας η Μεγάλη Παρασκευή ; Μεγάλη μέρα, αλλά αν δεν πας στην Ανάσταση δεν είναι τίποτα. Μα τίποτα απολύτως. Γι’ αυτούς είναι πολύ μεγάλη μέρα. Γιατί ; Γιατί σύμφωνα με τις διδασκαλίες τους, πάνω από τον Θεό, πάνω από την ύλη των αρχαίων Ελλήνων είναι η ανάγκη. Και τι λέγανε «ανάγκας και θεοί πείθονται». Πάνω από όλους η ανάγκη.

Τόσο λοιπόν διολίσθησαν που πιστεύουν ότι ο Θεός Πατέρας επειδή είχε πει στον Αδάμ μην φας από τον καρπό, είναι ανάγκη να σταυρωθεί ο Υιός για να ικανοποιηθεί του Πατέρα η δικαιοσύνη. Τι δικαιοσύνη είναι αυτή ; Η δικαιοσύνη του Θεού δεν είναι αυτή που νομίζουμε μείς, που κρατάει ζυγαριά και ζυγίζει τις πράξεις. Όταν λέμε δικαιοσύνη στη Αγία Γραφή είναι 4 πράγματα. Έλεος, συμπάθεια, πίστη, αλήθεια. Αυτή είναι η δικαιοσύνη του Θεού.  Κι αυτά τα είχαν οι δίκαιοι της Παλαιάς Διαθήκης. Είχαν πάει σοφοί καθηγητές στον Μέγα Αντώνιο και τον ρωτούσαν διάφορα πράγματα και δεν ήξερε. Τους ρωτάει ο άγιος «τι έγινε πρώτα ο νους ή τα γράμματα ;» του απαντούν «ο νους» και τους είπε «έ κρατήστε εσείς τα γράμματα κι αφήστε σε μένα τον νου».

Λένε οι Δυτικοί «το χρέος το ξεπληρώνεις, αν δεν το ξεπληρώσεις θα σου τα πάρω όλα. Το χρέος ξεπληρώνεται». Ο Χριστός λέει « το χρέος σας το χαρίζω, συγχωρεθείτε και σας χαρίζω το χρέος». Φιλότιμος ο Δεσπότης. Αυτό δεν μπορούν να το καταλάβουν. Είναι η θεολογία τους τέτοια. Άρα την Μεγάλη Παρασκευή που ξεπληρώθηκε το χρέος τελειώνουν όλα, τι χρειαζόμαστε την Ανάσταση ; Το χρέος πληρώθηκε. Έδωσε ο Πατήρ τον Υιό. Έχουν αυτά καμία σχέση με την αγάπη του Θεού, ακόμα και με την λογική των αρχαίων Ελλήνων ; Έχουν αυτά σχέση με τον Θεό που λέει θα ψάξω να σε βρω όπου και να είσαι, ακόμα θα κατέβω και στον Άδη για να σε βρω. Καταλαβαίνετε γιατί δεν σβήνουν το χρέος και θέλουν να το ξεπληρώσουμε όλο ; Είναι θεώρηση δυτική. Είχε δίκιο ο κ. Τσίπρας που τους ζητούσε να μας χαρίσουν το χρέος. Γιατί είναι βαπτισμένος, μυρωμένος και ενεργεί ορθόδοξα χωρίς να το καταλαβαίνει.

Βρε παιδιά σας τα φάγαμε, αλλά χαρίστετά μας. Είναι λογικό για τον χριστιανό. Αν σας φάει λεφτά ο γείτονας και μετά από είκοσι χρόνια έρθει σου βάλει μετάνοια και σου πει συγχώρεσέ με σου έφαγα τα λεφτά, ποιος δεν θα πει συγχωρεμένος ; Αυτό είναι κάτι άλλο, αυτό έχει μυρωδιά της Αναστάσεως. Αυτό είμαστε καλεσμένοι να το μεταφέρουμε στην Αφρική. Πρέπει να διορθώσουμε την λάθος αντίληψη για τον Χριστό στους λαούς αυτούς που έχουν προηγηθεί άλλο ιεραπόστολοι της Δύσης. Τα λένε απλά. Η Παναγία γέννησε τον Χριστό για να σταυρωθεί για εξιλέωση. Καμία σχέση δεν έχουν αυτά με την πίστη μας. Αναστήθηκε ο Χριστός, το γιατί δεν το καταλαβαίνουν και δεν το γιορτάζουν. Την Ανάσταση οι άλλες ομολογίες δεν την γιορτάζουν.

 Του Αφρικανού του αρέσει η τελετουργία. Δώστου τύμπανα. Αυτοί πάνε ξυρισμένοι, καλουπωμένοι, δεν του αρέσει του Αφρικανού. Οι Προτεστάντες κοινωνάνε τον κόσμο και μετά χύνουν την Θεία Κοινωνία γιατί αξίζει λένε όσο κοινωνούν. Οι Καθολικοί έχουν τεφτεράκι στην Θεία Κοινωνία. Πλήρωσες τη συμμετοχή σου ; Όχι, φεύγεις. Εσύ κοινωνάς, εσύ όχι. Έχει καμία σχέση αυτό με τον Χριστό ;  Πρέπει σε μας να γίνει Σύνοδος πως θα σταματήσουν όλα τα χρήματα σε σχέση με την Εκκλησία, βαπτίσεις γάμους … Αλλά κανείς δεν το κάνει αυτό. Θα έπρεπε να ήμασταν έτοιμοι για το μαρτύριο. Για κόψε τον μισθό. Ακόμα και του Αφρικανού παπά αν του κόψεις τα 50 Ευρώ τι έχει να τραβήξει από την παπαδιά του. Αλλά δεν έχουμε διάθεση μαρτυρίου.

Να γίνει μια Σύνοδος γιατί δεν έχουμε διάθεση μαρτυρίου, γιατί δεν έχουμε ομολογία και να σταματήσει αυτό το πάνε έλα για διαλόγους στη Ρώμη. Αν θέλουν ας αλλάξουν οι Ρωμαιοκαθολικοί και τελείωσε και κυρίως όχι για το φιλιοκβε, τα πρωτεία κλπ. Μπορείς να αλλάξεις αυτή την θεώρηση των πραγμάτων ; Η διαστροφή είναι το θέμα. Το Κεφάλαιο, ο Κομμουνισμός από εδώ βγήκαν. Αυτή η διαστροφή είναι η πηγή, είναι το τέρας για όλα. Όλα έχουν να κάνουν με αυτή την λάθος ιδεολογική άποψη.

Ο Ωριγένης σκέφθηκε « ο Θεός έκανε τον παράδεισο, έκανε και την κόλαση και πως θα γίνει αιώνια να είναι στην κόλαση οι άνθρωποι;». Το λάθος του ήταν ότι νόμιζε ότι ο Θεός έκανε την κόλαση. Και για να διορθώσει την κατάσταση είπε  ότι δεν είναι αιώνια. Και πέφτει στο λάθος ότι θα σωθούμε όλοι Και του είπε η Εκκλησία «τι λες Ωριγένη το κακό ο καθένας μόνος του το δίνει ύπαρξη». Και του λέει ο Μέγας Αθανάσιος «ο ήλιος είναι ψηλά και φωτίζει τα πάντα και ένας κλείνει σφιχτά τα μάτια του και του δημιουργείται σκοτάδι. Έτσι είναι κι αυτός που φτιάχνει την κόλασή του».  

Ο Μέγας Αντώνιος λέει «ο Θεός είναι αγαθός, απαθής και αμετάβλητος. Ο Θεός ούτε χαίρεται ούτε οργίζεται, γιατί η λύπη και η χαρά είναι πάθη. Ούτε με δώρα θεραπεύεται (νομίζουν μερικοί θα του πάω καντήλια, θα νηστέψω, υπόσχομαι θα αλλάξω, θα γίνω καλός άνθρωπος) γιατί αυτό θα σήμαινε ότι νικιέται από την ηδονή, έχει ευχαρίστηση ο Θεός. Δεν πρέπει να κρίνουμε τον Θεό με ανθρώπινα μέτρα. Εκείνος είναι αγαθός και ωφελεί μόνο, ποτέ δεν βλάπτει, παραμένει πάντα απαθής, ενώ εμείς όσο παραμένουμε αγαθοί μοιάζουμε με τον Θεό, ενωνόμαστε μαζί Του κι όταν γινόμαστε κακοί χωριζόμαστε από τον Θεό. Όσο αγαθότερος γίνεσαι τόσο πλησιάζεις στον Θεό, όσο χειρότερος γίνεσαι τόσο απομακρύνεσαι από τον Θεό. Όταν ζούμε με αρετή ακολουθούμε τον Θεό, ενώ όταν γινόμαστε κακοί κάνουμε εμείς τον Θεό εχθρό μας».

 Δηλαδή μετέχεις στις άκτιστες ενέργειες του Θεού, ενώ στην άλλη περίπτωση μπαίνει ένα σύννεφο ανάμεσα σε μας και στον Θεό και ενωνόμαστε με τους τιμωρούς μας δαίμονες, αυτοί είναι οι τιμωροί μας, όχι ο Θεός. Και τι είναι οι προσευχές, οι ελεημοσύνες, οι ασκήσεις ; Με αυτά κερδίζουμε την άφεση των αμαρτιών μας. Δεν σημαίνει ότι γλύφουμε τον Θεό, ότι κολακεύουμε και μεταβάλουμε τον Θεό, όχι. Με τα καλά μας έργα επιστρέφουμε στον Θεό και γιατρεύουμε την κακία μας. Και απολαμβάνουμε πάλι την αγαθότητα του Θεού κι αυτό είναι ο παράδεισος.

 Ο παράδεισος και η κόλαση είναι στο ίδιο μέρος. Θυμάστε την παραβολή του ασώτου που γύρισε μετανοημένος ο άσωτος γιός και τον δέχθηκε ο Πατέρας κι έγινε χαρά μεγάλη στο σπίτι, κι έσφαξε τον μόσχο τον σιτευτό ; Αυτό είναι παράδεισος. Έμπαινε μέσα ο μεγάλος γιός ; Τον παρακαλούσε ο Πατέρας. Δεν μπαίνω. Βγαίνει έξω ο Πατέρας, αυτό είναι, εκχέεται η χάρις. Έλα μέσα. Δεν μπαίνω. Αυτό είναι η κόλαση. Δεν μπαίνω. Και του λέει του μεγάλου γιού «έλα παιδάκι μου μέσα γιατί πρέπει να χαρούμε, να φάμε, να πιούμε γιατί η βασιλεία μου είναι βασιλεία της αγάπης, έλα μέσα παιδάκι μου γιατί ο αδελφούλης σου ήταν χαμένος και βρέθηκε». Κι αυτός έλεγε «δεν μπαίνω γιατί δεν μούδωσες ένα κατσίκι, δεν …». Την ίδια ώρα ήταν παράδεισος και κόλαση, στο ίδιο μέρος ήταν, μέσα στην αυλή του Πατέρα. Μέσα στην αυλή και ήταν στην κόλαση και ο άλλος μέσα στην αυλή και ήταν στον παράδεισο. Ποιανού ήταν η ευθύνη ; Του καθενός μας.

Ο διάβολος έχει πολλές κουβαρίστρες έλεγε ο Μέγας Αντώνιος. Μια σύγχρονη κουβαρίστρα είναι αυτό το θεολογικό μήνυμα και λένε στον κόσμο «δεν πειράζει, ο Θεός έχει αγάπη, θα σε συγχωρέσει, κάνε ότι θέλεις, είναι ελεήμων. Δεν είναι έτσι. Γιατί ο Θεός σε έχει συγχωρέσει. Εσύ δεν μπορείς να συγχωρέσεις τον εαυτό σου. Εσύ δεν μπορείς να μπεις στον παράδεισο. Κι επειδή ο Θεός θέλει οι ψυχές των ανθρώπων, όπως και οι άγγελοι να είναι αιώνιοι, γι’ αυτό η κόλασή σου είναι αιώνια και ο παράδεισός σου είναι αιώνιος. Ο ένας ζει αυτή την αιωνιότητα ως παράδεισο και ο άλλος ως κόλαση. Ο Θεός την αιωνιότητα θέλει, το πώς θα την ζεις, με την αποδοχή ή την απόρριψη, είναι θέμα δικό σου.

Θα μου πείτε, τα λέτε αυτά στους Αφρικανούς ; Βέβαια. Μα θα πείτε αυτά δεν τα ξέρουμε ούτε εμείς. Δεν πειράζει. Αν πάμε τα στραβά στους Αφρικανούς χαθήκαμε. Εύκολα στραβώνουν όλα εκεί, επειδή τους εκπαίδευσαν οι Καθολικοί και οι Προτεστάντες. Έχουν τάση προς τα μαγικά οι Αφρικανοί. Εδώ στην Ελλάδα δουλεύουν τα μαγικά, εκεί δεν θα δουλεύουν ; Εδώ πρωθυπουργοί, υπουργοί, δεσποτάδες πηγαίνουν σε μάγους. Ναι καλά ακούσατε πάνε να ρωτήσουν μάγους αν θα γίνουν δεσποτάδες αντί να παρακαλούν «Κύριε Ιησού Χριστέ σώσε τον κόσμο σου κι εμένα τελευταίο». Και χρησιμοποιούμε όλοι μας την εκκλησία με ένα πνεύμα μαγείας. Και κοροϊδεύουμε τους Αφρικανούς. Μα οι Αφρικανοί έτσι μάθανε, αιώνες τώρα.

 Η Αφρική πιστεύει, η Ευρώπη δεν πιστεύει. Και γι’ αυτό την έσχατη μέρα θα κατακρίνει η Αφρική όλους τους εδώ. Στην Αφρική κανείς ποτέ δεν διανοήθηκε να πει ο Θεός πέθανε, αν το πεις αυτό στην Αφρική θα σε φάνε ζωντανό. Την ελπίδα μου θα πεις πέθανε, την εμπειρία  μου, έχουν εμπειρία με τους δαίμονες. Είχε πάρει ο Ιουλιανός ο Παραβάτης στην Αθήνα που σπούδαζαν τον Γρηγόριο τον Θεολόγο που δεν είχε βαπτιστεί ακόμα και του λέει πάμε στα Ελευσίνια Μυστήρια και μόλις εμφανίστηκε ο πρώτος δαίμονας ο Γρηγόριος έκανε τον σταυρό του, αν και δεν ήταν ακόμα χριστιανός, λέγοντας «Κύριε Ιησού Χριστέ» και φωνάζει ο αρχιερέας τον Ιουλιανό και του λέει «βγάλτον έξω γιατί όσο κάνει τον σταυρό του δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα». Τόσο απλά είναι τα πράγματα.

Στην Αφρική είναι όλα καινούργια. Όπως ήταν η εκκλησία το 50 και το 60 μ. Χ. με τα προβλήματα που είχε η εκκλησία τότε. Και συναντάμε τα προβλήματα αυτά κι αγωνιζόμαστε. Και τι έχουμε ; Τα λεφτά από την Ελλάδα ; Ούτε μια δραχμή. Εκτός από κάποιους πιστούς που βοηθάνε κανείς άλλος δεν ενδιαφέρεται. Όμως λέει ο απόστολος Παύλος «ουαί μοι εάν μη ευαγγελίζωμαι». Συνέχεια χρειάζεται γιατί μπορεί το μυαλό από την καρδιά να απέχει δυο πιθαμές, για να κατέβει όμως στην καρδιά το Ευαγγέλιο μπορεί να κάνουμε και εκατό χρόνια.

Οι βασικές μας θέσεις είναι αυτές, ότι ο Θεός δεν είναι αίτιος των κακών, ότι έχει άπειρη αγάπη και απαιτεί κι από μας να αγαπάμε τους αδελφούς μας. Το βασικό είναι να μοιάσουμε στον Θεό στην αγάπη  προς τους άλλους, με πολλή ευγένεια και πολύ αγάπη να λέμε ότι μπορούμε, να ρίχνουμε στον εαυτό μας τα φταιξίματά μας, να έχουμε ορθή πίστη, να έχουμε πνευματικό να εξομολογούμαστε τις αμαρτίες μας, να κοινωνούμε των Αχράντων Μυστηρίων, να κάνουμε τον αγώνα μας και να μην ξεχνάμε ποτέ την ανάγκη ευαγγελισμού όλων των αδελφών μας, αρχίζοντας από τον εαυτό μας και από το περιβάλλον μας, και ενθυμούμενοι και τους αδελφούς μας στην Αφρική και σ’ όλα τα μέρη.

Ποιος παπάς έμαθε κινέζικα να ευαγγελίσει τους χιλιάδες Κινέζους στην Ελλάδα ; Στην Κίνα γίνεται προσπάθεια που προχωράει αργά, εδώ ούτε που το σκεφτόμαστε.