Νοήματα από τους ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδας

Ο Ιωσήφ έγινε μεν δούλος κατά το σώμα, αλλά διεφύλατε αδούλωτη την ψυχή του από τα πάθη.

Το πυρ της καμίνου αισθάνθηκε τρόμο και φρίκη μπροστά στο σώμα των αγνών εκείνων νέων, το οποίο ήταν καθαρό όπως και η ψυχή τους και δεν τους έβλαψε.

Η αυθαιρεσία δεν είναι θεσμός και νόμος του Θεού, αλλά των τυράννων.

Οποιοδήποτε μολυσμό που προκαλούν τα πάθη, απομακρύνετε από την ψυχή σας και αποκτήστε σκέψη φρόνιμη και κατάλληλη να σας οδηγήσει στην Βασιλεία μου, στην οποία θα δοξαστήτε και θα λάμψετε λαμπρότερα από τον ήλιο.

Εμπρός λοιπόν και εμείς, αφου καθαρίσουμε τις διάνοιές μας από κάθε κακή σκέψη, ας βαδίσουμε μαζί μ’ Αυτόν και ας σταυρωθούμε μαζί Του και χάριν  Αυτού ας νεκρώσουμε τον εαυτό μας ως προς τις ηδονές του βίου, για να ζήσουμε αιωνίως μαζί Του.

Ψυχή μου να έχεις στο νου σου τον καιρό του τέλους της επιγείου ζωής και να αισθάνεσαι φόβο για την σωτηρία σου.

Γιατί αθλία μου ψυχή αδιαφορείς για την σωτηρία σου ; Γιατί, ενώ δεν πρέπει, απασχολείς το νου σου με ανόητες και μάταιες φροντίδες ;

Το φοβερό και παράνομο Συμβούλιο αποφασίζει να θανατώσει τον αναμάρτητο Χριστό, επειδή δεν έγινε όργανό τους.

Με ψυχές καθαρές από αισχρά πάθη και κακούς λογισμούς και με χείλη αμόλυντα από ψευδολογίες, όρκους , κατακρίσεις, ύβρεις κλπ ελάτε να υμνήσουμε επάξια την καθαράν και πάναγνο μητέρα του Εμμανουήλ.

Ο απαίσιος Ιούδας κατέβασε στο πεδίο εμπορικών υπολογισμών την φιλόθεο διάθεση και προσφορά της γυναικός.

Ιούδα μισάνθρωπε, πόσο η φιλαργυρία σου τύφλωσε τους οφθαλμούς της ψυχής ! Γι’ αυτό λησμόνησες αυτό που είχες διδαχθεί από τον Κύριο, ότι δηλ. ούτε αυτός ο Κόσμος δεν ισοφαρίζει την αξία της αθανάτου ψυχής.

Η πόρνη έλυσε τις πλεξούδες της κεφαλής της, ενώ ο Ιούδας εδένετο με τα δεσμά του μίσους του.

Η πόρνη αδειάζουσα στα πόδια Σου το μύρο μαζί με τα δάκρυά της φώναζε : Κοίταξε Συ που δέχεσαι την μετάνοια των αμαρτωλών, πόσο κλαίω για τις αμαρτίες μου και με πόση αγάπη και αφοσίωση Σε πλησιάζω ! Αλλά Κύριε Σε παρακαλώ, σώσε με από την τρικυμία που φέρνει στην ψυχή η αμαρτία.

Τα πλήθη των αμαρτιών μου, αλλά και τα απύθμενα βάθη των κρίσεών Σου και των βουλών Σου δηλ. τους μυστηριώδεις και ακατανόητους τρόπους που χρησιμοποιείς για την σωτηρία των ανθρώπων, ποιος θα δυνηθεί να εξιχνιάσει ψυχοσώστα Σωτήρ μου ;

 Συ λοιπόν άνθρωπε, που αισθάνεσαι σφοδρό έρωτα για τα χρήματα, έχε πάντοτε προ οφθαλμών τον Ιούδα, ο οποίος εξ αιτίας της αγάπης των χρημάτων, κατάντησε να προδώσει τον Κύριο και έπειτα να απαγχονιστεί από την απελπισία του.

Ο προφήτης Αββακούμ ανεφώνησε : Πάτερ εύσπλαχνε, εφανέρωσες ότι έχεις μια ισχυρή αγάπη προς εμάς,  η οποία αποτελεί απόδειξη όχι αδυναμίας, αλλά της δυνάμεώς Σου, διότι απέστειλες τον μονογενή Σου Υιό στον κόσμο.

Άπειρος και φοβερά θάλασσα αμαρτιών με περιεκύκλωσε και μη δυνάμενος πλέον να υποφέρω την τρικυμία φωνάζω δυνατά όπως ο Ιωνάς που ήταν στην κοιλία του κήτους.

Ας προσέξουμε να μην πνιγούμε όπως ο Ιούδας μέσα στα αγκάθια δηλ. στις μέριμνες του βίου.

Ο Ιούδας προτιμάει απερίσκεπτα αντί της αγάπης του Κυρίου, τριάκοντα αργύρια.

Σηκωθείτε και προσευχηθείτε για να μην κλονισθεί και με αρνηθεί κανείς, όταν θα με βλέπει κρεμασμένο πάνω στο Σταυρό να πάσχω χωρίς να εκδηλώνω  την θεία δύναμή μου.

Τρεις φορές Σε αρνήθηκε ο Πέτρος, αλλ’ αμέσως αντιλήφθηκε αυτό που του είχες πει δηλ. την προειδοποίηση για την άρνηση.

Λίγα λόγια ομολογίας και ικεσίας είπε ο Ληστής πάνω στον Σταυρό, αλλ’ επέτυχε να τον προσέξει ο Χριστός και να δώσει μεγάλη πίστη στα λόγια του αυτά.

Άνοιξε τις κλειστές ως τότε πύλες του Παραδείσου ο ληστής, αφού χρησιμοποίησε αντί κλειδιού την  πίστη στον Χριστό ως Ουράνιο Βασιλέα λέγοντας το «Μνήσθητί μου».

Πρέπει Πέτρε να αγρυπνείς στην προσευχή, διότι στον δυνατό κατά την ψυχή, όπως είσαι συ, επέρχεται μεγαλύτερος πόλεμος από τον εχθρό, τον Διάβολο.

Αφού λοιπόν είσαι σάρκα  δηλ. άνθρωπος ασθενής και ευμετάβολος, μην καυχάσαι διότι όχι μια αλλά τρεις φορές θα με αρνηθείς.

Όλος ο κόσμος και ο ορατός δηλ. οι άνθρωποι και ο αόρατος, οι Άγγελοι, ας πανηγυρίσουν, διότι ο Χριστός που είναι η συνεχής και ατελεύτητος χαρά, έχει αναστεί εκ του τάφου.

Κατά την σημερινή ημέρα της Αναστάσεως, όλο το Σύμπαν γέμισε από το φως του αναστάντος Χριστού και ο ουρανός και η γη και ο άδης.

Ας ξυπνήσουμε πριν ξημερώσει όπως οι μυροφόροι γυναίκες και ας προσφέρουμε στον Κύριο αντί μύρου τον ύμνο μας.

Την υπόσχεσή Σου Κύριε, ότι θα είσαι μαζί μας μέχρι της  συντελείας των αιώνων, κρατούμε καλά όλοι οι πιστοί ως άγκυρα ελπίδος, που μας ασφαλίζει από τις τρικυμίες της παρούσης ζωής και γεμίζουμε από αγαλλίαση.

Ω Χριστέ, είσαι το αιώνιο και αθάνατο Πάσχα, που έφερε την σωτηρία του κόσμου.