Η αποτυχία της Εκπαίδευσης στην Ελλάδα

 

Σχολιάζοντας ο Μέγας Χρυσόστομος την ιστορία του Αβραάμ στην Παλαιά Διαθήκη μάλωσε αυτούς που ενώ κάθε μέρα τον άκουγαν δεν εφάρμοζαν τίποτα απ’ αυτά που τους έλεγε. Δηλαδή τα λόγια του έμπαιναν από το ένα αυτί τους και από το άλλο έβγαιναν που λέμε και σήμερα. Ανάμεσα στα παραδείγματα που έδωσε αναφέρθηκε και στους μαθητές που πηγαίνουν σχολείο.  

«Και οι τα μαθήματα δε τους παίδας εκπαιδεύοντες, επειδάν ίδωσι τα πρότερα αποπτύοντας και την μνήμην των  ήδη δοθέντων αποβάλλοντας, πολλάκις αποστρέφονται την ραθυμίαν διορθούμενοι και προς σπουδήν πλείονα επανάγοντες … και ο των παίδων διδάσκαλος δια το ατελές της ηλικίας συμφερόντως πολλάκις τας πληγάς επανατείνεται τοις παισίν».

Μετάφραση : Και αυτοί που εκπαιδεύουν τους μαθητές στα μαθήματα (δάσκαλοι και καθηγητές) όταν δουν ότι ξεχνούν οι μαθητές αυτά που έμαθαν και διαγράφουν από την μνήμη τους αυτά που ήδη διδάχτηκαν, πολλές φορές τους αποστρέφονται, για να διορθώσουν την τεμπελιά τους και να τους κάνουν να ενδιαφέρονται περισσότερο … και οι δάσκαλοι και οι καθηγητές επειδή οι μαθητές είναι ανώριμοι πολλές φορές τους τιμωρούν περισσότερο για να τους ωφελήσουν.

Αχ Χρυσόστομε, και να τους αποστραφούμε σήμερα τους μαθητές που έχουν φορτώσει τα μαθήματα στον κόκορα και δεν ενδιαφέρονται για τίποτα απολύτως, καμιά τεμπελιά τους δεν θα διορθώσουμε και ούτε θα ενδιαφερθούν περισσότερο για τα μαθήματα. Τι Χημεία να τους μάθω όταν φτάνουν στο Λύκειο και δεν γνωρίζουν να χρησιμοποιούν σωστά την ελληνική γλώσσα, και δεν γνωρίζουν να κάμνουν απλές μαθηματικές πράξεις ;

Και τι έγινε που τους κατσαδιάζω πολλές φορές που άφησαν να περάσουν τζάμπα τα χρόνια στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο; Με πόνο διαπιστώνω κάθε μέρα πόσο υποβαθμίστηκε η μόρφωση των μαθητών μέσα σε 30 χρόνια ! Μα πώς να μάθουν, αφού δεν θέλουν ν’ ακούσουν τίποτα. Δεν κάθονται ν’ ακούσουν το μάθημα. Τουλάχιστον παλιά εμείς, θέλαμε δε θέλαμε, ακούγαμε τους δασκάλους και τους καθηγητές από φόβο, σήμερα πάει κι αυτό, οι μαθητές σήμερα δεν φοβούνται κανέναν και τίποτα.

Και γιατί να φοβηθούν αφού ότι και να γίνει το Υπουργείο Παιδείας θα κυνηγήσει τους εκπαιδευτικούς, οι δημοσιογράφοι των ΜΜΕ θα τους καταδικάσουν, οι γονείς και οι κηδεμόνες θα υποστηρίξουν τα παιδιά τους. Γιατί να φοβηθούν όταν μπορούν και κάμνουν καταλήψεις των σχολείων όποτε θέλουν και η ελληνική κοινωνία το ανέχεται. Θα υπολογίσει ο μαθητής εμένα τον εκπαιδευτικό όταν έχει την δύναμη να παίρνει μια αλυσίδα και να βάζει λουκέτο στο σχολείο ;

Θυμάμαι τα πρώτα χρόνια, από το 1995 και μετά που ξεκίνησα να εργάζομαι ως εκπαιδευτικός σε Λύκεια, πως με πρόσεχαν στο μάθημα ! Αν και ήμουν αρχάριος και έκαμνα πολλά λάθη, επιστημονικά και παιδαγωγικά, οι περισσότεροι μαθητές είχαν καλή προαίρεση και διάθεση. Σήμερα οι περισσότεροι με δυσκολία ακούνε τι τους λέω. Αντί αυτά τα προβλήματα να δει το Υπουργείο Παιδείας, μας κάνει και τρώμε τον καιρό μας με αξιολογήσεις και αυτοαξιολογήσεις και δράσεις και εγώ δεν ξέρω για ποιο πράγμα, με αποτέλεσμα η πικρή αλήθεια που δεν θέλουν να δουν είναι ότι η Εκπαίδευση στην Ελλάδα έχει αποτύχει.

Ποιος γονέας τολμάει να πάρει το ημερήσιο πρόγραμμα του παιδιού του και να του ζητήσει να του πει κάτι που έμαθε σε κάθε μάθημα σήμερα στο σχολείο ; Να σας πω γιατί δεν το κάμνει ; Επειδή ξέρει ότι δεν έμαθε τίποτα. Και όμως ο Χρυσόστομος λέει σε άλλο σημείο : «Ποιος από εσάς στέλνει το παιδί του στο σχολείο και δεν απαιτεί κάθε μέρα να κερδίζει κάτι παραπάνω σε κάθε μάθημα, και ποτέ δεν θα ανεχόταν να πηγαινοέρχεται στο σχολείο χωρίς να ωφελείται όλο και περισσότερο ;». Έλεγε σε ομιλία του ο π. Νικόλαος Λουδοβίκος ότι σήμερα οι Έλληνες είμαστε ο πιο μοιρολατρικός λαός της Ευρώπης. Μήπως διαφωνείτε ;

Λέει συχνά ο Γέροντας π. Γεώργιος Αλευράς ότι τα παιδιά σήμερα είναι δαιμονισμένα. Προφανώς εννοεί ο Γέροντας όχι ότι έχει μπει μέσα τους δαιμόνιο, αλλά ότι πολλά παιδιά δέχονται ισχυρές δαιμονικές επιδράσεις. Μη βιαστείτε να πείτε ότι υπερβάλλει ο Γέροντας. Η αυθάδεια και η αναίδεια στην συμπεριφορά πολλών μαθητών συχνά είναι σε τέτοιο βαθμό που μένεις έκπληκτος.

Να θυμίσω αυτό που ζούσε μέσα στο μάθημα ο συνάδελφος Βιολόγος ο οποίος υπηρετούσε σε ΕΠΑΛ και παραιτήθηκε. Γράφει λοιπόν ο συνάδελφος στην γνωστή επιστολή του : « … Οι «μαθητές» κάναν σόου κοπανώντας θρανία και καρέκλες στους τοίχους, σκούζοντας όλοι μαζί «καλοοοο εεεεε», ή «μμμμμμμμμμμμ» ή βγάζοντας απλά άναρθες κραυγές δυνατά (όπως μου εξήγησαν «αυτό εκνευρίζει πολύ τους καθηγητές»), κάπνιζαν μέσα στη τάξη και έκαναν διάφορες ανοησίες πχ ένας αρκετά ψηλός και δυνατός μαθητής πήρε στους ώμους τους έναν πιο μικρόσωμο που κάπνιζε και έκανε ημικαθίσματα κοιτώντας με. Με περικύκλωναν και με κοιτούσαν κάνοντας διάφορες γκριμάτσες και λέγοντας μου διάφορες ανοησίες. Αυτά όλα μπορείτε σίγουρα να τα απολαύσετε και στο τικ-τοκ μιας και μέσα στη γενικότερη σύγχυση που με δεξιοτεχνία δημιουργούσαν φρόντιζαν κάποιος να βιντεοσκοπεί …».

Συγχαρητήρια σε όλους μας. Υπουργούς Παιδείας όλων των Κυβερνήσεων, γονείς, εκπαιδευτικούς, δημοσιογράφους, συγχαρητήρια σε όλη την ελληνική κοινωνία, επειδή αν και δυσκολευτήκαμε τελικά τα καταφέραμε να οδηγήσουμε την Εκπαίδευση της Ελλάδας στην αποτυχία. Μόνη ελπίδα είναι κάποιοι γονείς που ακόμα δεν παράτησαν τα παιδιά τους στην τύχη και κάποιοι εκπαιδευτικοί που δεν αφήνουν την φλόγα να σβήσει στην καρδιά τους.

Μη βιαστείτε να με χαρακτηρίσετε απαισιόδοξο, αν και είδα σ’ ένα ντοκιμαντέρ ότι στην Ναζιστική Γερμανία περισσότερο ωφέλησαν τον κόσμο οι λίγο απαισιόδοξοι παρά οι αισιόδοξοι. Αυτά τα έχουν διαπιστώσει και άλλοι όπως ο γνωστός Ανδρέας Ανδριανόπουλος ο οποίος σε άρθρο του στο in.gr με τίτλο  «Η χαϊδεμένη νεολαία»  κατέληγε : «Τα παιδιά είναι πιο φροντισμένα και προστατευμένα από ποτέ. Αλλά και πιο αδιάφορα κι απομακρυσμένα από τη γνώση από οποτεδήποτε. Για τι μέλλον μπορούμε να μιλάμε; Ο Θεός να βάλει το χέρι του…».