Κατηγορώ το Υπουργείο Παιδείας επειδή …

 

 

Ανάμεσα στα βιβλία που σημάδεψαν τα εφηβικά μου χρόνια ήταν και το «Κατηγορώ» του Εμίλ Ζολά. Θα τολμήσω λοιπόν κι εγώ να μιμηθώ το ύφος του Ζολά και να απευθύνω το δικό μου «Κατηγορώ» προς το Υπουργείο Παιδείας. 

Κατηγορώ το Υπουργείο Παιδείας επειδή αφαίρεσε από τα αναγνώσματα των μαθητών τα ηρωικά και ηθοπλαστικά  κείμενα από την ιστορία του Ελληνισμού και της ορθόδοξης πίστης του Γένους μας με αποτέλεσμα οι μαθητές και οι μαθήτριες να μην έχουν όραμα και ιδανικά στη ζωή τους. Θυμάμαι σαν μαθητής πόση συγκίνηση μου προκαλούσαν τα κείμενα αυτά και με ωθούσαν να βρω και να διαβάσω ολόκληρο το βιβλίο. 

Κατηγορώ το Υπουργείο Παιδείας επειδή επιτρέπει σε ομοφυλόφιλα ζευγάρια να επικοινωνούν τις ώρες των μαθημάτων με μαθητές του Νηπιαγωγείου και του Δημοτικού για δουν την αγάπη που υπάρχει σ’ αυτά τα ζευγάρια. Αυτή η αγάπη είναι ψεύτική επειδή η πραγματική αγάπη είναι δώρο του Θεού και όχι κατόρθωμα του ανθρώπου. «ὁ δὲ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πρᾳότης, ἐγκράτεια· κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ ἔστι νόμος. οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις» (Γαλατ.5,22). Σταυρός είναι η πραγματική αγάπη, όχι όμορφα λογάκια.

Κατηγορώ το Υπουργείο Παιδείας επειδή στα Δημοτικά και τα Γυμνάσια προωθεί μπερδεμένες και θολές απόψεις για τον καθορισμό του φύλου των μαθητών και μαθητριών δημιουργώντας σύγχυση. Αν και οι Κυβερνήσεις πιπιλίζουν συνεχώς την λέξη η επιστήμη και η επιστήμη, σε τόσο σοβαρά θέματα δεν συμβουλεύονται τις επιστημονικές ενώσεις παιδοψυχολόγων, παιδοψυχιάτρων και άλλων ειδικών. Αγνοεί το Υπουργείο τα λόγια του Ευαγγελίου για όποιον σκανδαλίσει μικρά παιδιά :  «λυσιτελεῖ αὐτῷ εἰ λίθος μυλικὸς περίκειται περὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ ἔρριπται εἰς τὴν θάλασσαν, ἢ ἵνα σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων» (Λυκ.17,2).  

 Κατηγορώ το Υπουργείο Παιδείας επειδή αύξησε υπερβολικά την ύλη της Χημείας το 2017 στην Γ΄ Λυκείου με αποτέλεσμα να είναι δύσκολο να αφομοιωθεί από τους μαθητές σε μια χρονιά. Καλύτερα ήταν πριν που διδασκόντουσαν σχεδόν την μισή ύλη στην Β’ Λυκείου. Ενώ τώρα τα φροντιστήρια για την Χημεία της Γ΄ τα ξεκινάνε οι μαθητές από την  Β΄ Λυκείου ! Βρέστε μου μια χώρα στον κόσμο που να έχει τέτοιο εκπαιδευτικό σύστημα.   

Κατηγορώ το Υπουργείο Παιδείας επειδή δεν έκανε τίποτα για να μην χρειάζονται φροντιστήρια οι μαθητές στα μαθήματα που διδάσκονται στο σχολείο. Το 1979 που φοιτούσα στην Γ΄ Λυκείου συμμαθητές μου που μεταγράφηκαν σε σχολεία της Θεσσαλονίκης για να πηγαίνουν σε διάσημα φροντιστήρια μου έλεγαν «στο φροντιστήριο δουλεύουμε, στο σχολείο είναι η ώρα του παιδιού». Εδώ και χρόνια πλέον που το ζω από την πλευρά του καθηγητή που διδάσκει Χημεία στην Γ΄, με πόνο διαπιστώνω ακόμα οι μαθητές ν’ απαξιώνουν το μάθημα του σχολείου εξ αιτίας του φροντιστηρίου. Πριν το 2017 θα μπορούσε ένας μαθητής και μόνο με το μάθημα του σχολείου να πάει καλά στις πανελλαδικές εξετάσεις. Με την τελευταία αλλαγή η οποία ορίστηκε από «σοσιαλιστική» Κυβέρνηση δυστυχώς δεν μπορεί.

 Κατηγορώ το Υπουργείο Παιδείας επειδή επιτρέπει τις πολυήμερες εκδρομές στα Γυμνάσια και τα Λύκεια αν και γνωρίζει πως οι μαθητές πηγαίνουν αποφασισμένοι να κάνουν τρέλες, με πρώτη και καλύτερη το ανεξέλεγκτο ποτό στα δωμάτια. «Για να κοιμόμαστε τα βράδια πήγαμε πολυήμερη ;» λένε. Μάλιστα πριν χρόνια ένας Υπουργός Παιδείας γελώντας δήλωσε δημόσια πως γνωρίζουν ότι πολλές μαθήτριες μένουν έγκυες στις πολυήμερες. Από τα δικά μου χρόνια μέχρι και πριν δυο δεκαετίες νομίζω, πολυήμερες πήγαιναν μόνο οι μαθητές της Γ΄ Λυκείου, ενώ σήμερα που εύκολα μπορούν να πάνε και μόνοι τους εκδρομές, πηγαίνουν πολυήμερες και στα Γυμνάσια.

 Κατηγορώ το Υπουργείο Παιδείας επειδή έβαλε τις ξένες γλώσσες από το Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό με αποτέλεσμα να δημιουργείται στο μυαλό των μαθητών σύγχυση γλωσσών. Μια καινούργια Βαβέλ δηλαδή. Πριν αφομοιώσουν οι μικροί μαθητές καλά την ελληνική γλώσσα, αρχίζουν να μαθαίνουν άλλες γλώσσες. Από τις γνώσεις παιδαγωγικών που έχω, αυτό θεωρείται παιδαγωγικό έγκλημα. Αν θέλει να βολέψει το Υπουργείο ξενόγλωσσους συναδέλφους, ας το κάνει με άλλο τρόπο και όχι θυσιάζοντας τα μικρά παιδιά. Τι Χημεία να τους κάνω στο Λύκειο, όταν δυσκολεύονται να γράψουν ακόμα και το όνομά τους και δεν καταλαβαίνουν τι λένε οι λέξεις ;

Κατηγορώ το Υπουργείο Παιδείας επειδή δεν φρόντισε να είναι ντυμένοι οι μαθητές με μια ομοιόμορφη ενδυμασία κι έτσι συχνά έρχονται στο σχολείο ντυμένοι για την παραλία. Ναι, δεν κάμνει το ράσο τον παπά, αλλά τον βοηθάει να είναι σωστός παπάς. Και μόνο που είναι σωστά ντυμένοι οι μαθητές ανεβαίνει το επίπεδο του μαθήματος.  Μια γνωστή μου μαθήτρια έκανε μεταγραφή σε Λύκειο της Κύπρου και μόλις πήγε της είπαν τι θα φοράει. Παντελόνι τζιν μπλε ή μαύρο ή αλλιώς φούστα που θα φτάνει τουλάχιστον μέχρι το γόνατο και πουκάμισο άσπρο. 

Κατηγορώ το Υπουργείο Παιδείας επειδή προσπαθεί να δείξει μια βιτρίνα ενός σχολείου «ανοιχτού» στην κοινωνία, ενός σχολείου με πολλές δραστηριότητες, με πολλούς αγώνες, και όλα να γίνονται με χάσιμο μαθημάτων με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αποκτήσουν οι μαθητές μια γνώση των μαθημάτων σε βάθος. Και ποιο είναι το κέρδος που το σχολείο ήταν «ανοιχτό» στην κοινωνία και οι μαθητές αποφοιτούν από το Λύκειο με ένα πασάλειμμα γνώσεων ;

Κατηγορώ το Υπουργείο Παιδείας επειδή αν και πολλές φορές απευθύνθηκα με ηλεκτρονικά μηνύματα και σ’ αυτό και στον βοηθό του, το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, ν’ αλλάξουν οι απαράδεκτες για τις Φυσικές Επιστήμες ως προς την βεβαιότητά τους  φράσεις, στην Βιολογία της Β΄ Λυκείου, ούτε οι φράσεις διορθώθηκαν, ούτε απάντηση έλαβα. Στην σελίδα 139 : «Επειδή όμως είναι απίθανο τόσο πολύπλοκες διαδικασίες να έχουν εξελιχθεί ανεξάρτητα σε κάθε είδος, τα δεδομένα αυτά αποδεικνύουν αναμφισβήτητα πως όλοι οι οργανισμοί έχουν κοινή προέλευση ». Και στην σελίδα 143: «Τις τελευταίες όμως δεκαετίες τα απολιθώματα που έχουν βρεθεί, καθώς και η έρευνα σε άλλες περιοχές της Βιολογίας, ιδιαίτερα μάλιστα στη Μοριακή Βιολογία, δε γεννούν καμιά αμφιβολία ότι ο άνθρωπος, όπως και κάθε άλλος οργανισμός του πλανήτη είναι προϊόν εξέλιξης». Αγαπητοί Συνάδελφοι, τέτοια βεβαιότητα που έχετε εσείς στο ότι ο άνθρωπος και ο πίθηκος έχουν κοινό πρόγονο, δεν έχουμε για τίποτε άλλο στις Φυσικές Επιστήμες.

Κατηγορώ το Υπουργείο Παιδείας επειδή δεν δίνει ξεκάθαρες εντολές στα σχολεία και αφήνει την ευθύνη στους καθηγητές και τους γονείς. Αν το Υπουργείο νομίζει πως κάτι προκαλεί ζημιά στους μαθητές πρέπει να το προλαβαίνει από μόνο του. Για παράδειγμα, με την νέα χρονιά όποιος μαθητής στο σχολείο βγάλει το κινητό από την τσέπη του θα τιμωρείται με αποβολή. Και γιατί να το έχει πάνω του και δεν δίνει εντολή το Υπουργείο να παραδίδουν οι μαθητές τα κινητά τους με την είσοδό τους στο σχολείο ;

Κατηγορώ το Υπουργείο Παιδείας επειδή όρισε να διδάσκεται η Φυσική στην Α΄ Λυκείου 2 ώρες την εβδομάδα, ενώ τα Αγγλικά 3 ώρες. Τα χρόνια που ήμουν εγώ μαθητής τα μαθήματα χωριζόντουσαν σε πρωτεύοντα και δευτερεύοντα. Η Φυσική ήταν πρωτεύον μάθημα, ενώ τα Αγγλικά δευτερεύον. Αγαπητό Υπουργείο Παιδείας δεν είναι όλα τα μαθήματα το ίδιο. Τα μαθήματα που προσφέρουν στους μαθητές επιστημονική συγκρότηση και ήθος είναι πιο σπουδαία απ’ αυτά, που αν δεν έχουν ήθος, θα είναι χρήσιμα στους μαθητές για να μας βρίζουν απλώς σε πολλές γλώσσες.

Κατηγορώ το Υπουργείο Παιδείας επειδή δεν επιτρέπει την χρήση αριθμομηχανής για τις πράξεις στην Φυσική και την Χημεία. Έτσι, και μας αναγκάζει να ασχολούμαστε μόνο με γελοίες πράξεις στα μαθήματα και να μην μπορούμε να λύσουμε ασκήσεις που ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, και μπορεί από μια λάθος διαίρεση με δεκαδικά στις πανελλαδικές εξετάσεις να μην λύσει την άσκηση ο μαθητής. Αφού ως φοιτητές και επιστήμονες ποτέ δεν θα κάμνουν διαιρέσεις με δεκαδικά χωρίς αριθμομηχανή, γιατί να κρίνεται απ’ αυτό η είσοδός τους στο Πανεπιστήμιο και όχι μόνο από την καλή γνώση της Φυσικής και της Χημείας ;       

Νομίζω πως όχι μόνο με το άρθρο αυτό δεν πρόκειται ν’ αλλάξει τίποτα στην Παιδεία της Ελλάδας, αλλά και ο ίδιος ο Ζολά να έγραφε σήμερα το βιβλίο του δεν θα είχε με τίποτα την απήχηση που είχε το 1894 που έβαλε σε αναβρασμό όλη την Γαλλία. Επειδή, όπως λέμε και στην Βιολογία, οι ζωντανοί αντιδρούν στα ερεθίσματα, όχι οι πεθαμένοι.

Δυστυχώς, σήμερα πολλοί στην Ελλάδα αν και φαίνεται πως ζούμε, στην πραγματικότητα είμαστε πεθαμένοι. Και πως να μην είμαστε, αφού για όλα φροντίσαμε, εκτός από το πιο σημαντικό, να είμαστε ενωμένοι με την πηγή της Ζωής, τον Χριστό ;

Μη φεύγωμεν το κακώς πάσχειν, αλλά το κακώς ποιείν

 

 

Όταν τύχει να διαβάζω κατά την ακολουθία του Όρθρου στην Εκκλησία το Συναξάρι της ημέρας, δηλαδή τους αγίους που γιορτάζουν, συχνά μου περνάει η σκέψη : «μήπως είμαστε τρελοί που είμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί ;». Ο ένας άγιος σταυρωθείς τελειούται, ο άλλος ραβδισθείς, ο άλλος μαστιγωθείς, ο άλλος από τσιμπήματα μελισσών, ο άλλος παραχώθηκε σε βόθρο, ο άλλος αποκεφαλίστηκε, ο άλλος κάηκε, ο άλλος … Μούρχεται να σηκωθώ και να φύγω από την Εκκλησία τρέχοντας.

Θα ήταν τρελή η πίστη στον Χριστό αν πέθαιναν μόνο οι Χριστιανοί. Δυστυχώς όμως και οι πιστοί και οι άπιστοι και οι άθεοι, όλοι θα πεθάνουμε, μηδενός εξαιρουμένου. Θα ήταν τρελή η πίστη στον Χριστό, αν στη ζωή υπέφεραν μόνο αυτοί που πίστευαν στον Χριστό. Δυστυχώς όμως συχνά αυτοί που δεν πιστεύουν υποφέρουν περισσότερο και μάλλον ο ζυγός του Χριστού είναι πολύ ελαφρύτερος από άλλους ζυγούς. Προσωπικά πριν χρόνια με το πάθος που είχα να βλέπω τα μεσάνυχτα τηλεόραση, ούτε ύπνο δεν χόρταινα. Νομίζω υπήρξαν περιπτώσεις που το να μην σ’ αφήνουν να κοιμάσαι ήταν από τα χειρότερα βασανιστήρια.    

 Μια τρελή συμβουλή είναι και αυτή του Χρυσοστόμου που λέει στην ομιλία του για τον Ιωσήφ, τον γιό του Ιακώβ και της Ραχήλ, που τον πούλησαν τα αδέλφια του στους Ισμαηλίτες εμπόρους : «Μη φεύγωμεν το κακώς πάσχειν, αλλά το κακώς ποιείν». Δηλαδή να μην αποφεύγουμε το να υποφέρουμε, αλλά ν’ αποφεύγουμε να κάμνουμε το κακό.

Με απλά λόγια λέει ο Χρυσόστομος πως το πραγματικά κακό σ’ αυτή την ζωή δεν είναι το να υποφέρεις είτε από αρρώστια, είτε από φτώχια είτε από στερήσεις, είτε από οτιδήποτε, αλλά το πραγματικά κακό είναι να ζεις αντίθετα προς το θέλημα του Θεού, δηλαδή να ζεις στην αμαρτία.

Μη μου πείτε, ξέρω η δικιά μας άποψη είναι ακριβώς το αντίθετο. Δεν μας πειράζει αν συζούν τα παιδιά μας και δεν παντρεύονται, δεν μας πειράζει αν στην εργασία μας χρησιμοποιούμε το ψέμα, την απάτη, την συκοφαντία, αρκεί εμείς να κερδίσουμε. Θέλετε ένα πρόσφατο παράδειγμα ; Στο έγκλημα των Τεμπών πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι δεν έκαναν όπως έπρεπε το καθήκον τους επειδή υποχώρησαν σε άνωθεν πιέσεις, δηλαδή προτίμησαν «το κακώς ποιείν» παρά «το κακώς πάσχειν».

Πέστε μου από τότε που ήμασταν μικρά παιδιά μέχρι σήμερα όλος ο αγώνας μας δεν είναι όσο μπορούμε να μην κακοπάθουμε, ακόμα κι αν χρειαζόταν να κάμναμε κάτι κακό ; Δυστυχώς και τα δικά μας παιδιά έτσι τα μεγαλώνουμε. Μη τυχόν και κακοπάθουν. Πολλοί γονείς επειδή στο Σχολείο συμπεριφέρθηκαν αυστηρά στο παιδί τους, αντί να του πουν «θα σε τιμωρήσω κι εγώ γι αυτό που έκανες», πάνε και κάμνουν φασαρία στο Σχολείο.

Το μεγάλο κέρδος της κακοπάθειας είναι ότι μας κάμνει πιο υπομονετικούς και πιο σοφούς. Θέλετε παράδειγμα ; Από την δεκαετία του 90 ασκήσαμε στην κακοπάθεια τους Αλβανούς εργάτες και τα παιδιά μας τα αφήναμε να καλοπερνάνε. Το αποτέλεσμα ήταν οι Αλβανοί να γίνουν σοφοί, ενώ τα δικά μας παιδιά να κοιμούνται όρθια. Σήμερα είμαστε κι ευχαριστημένοι αν τα πάρουν οι Αλβανοί για εργάτες στις επιχειρήσεις τους ! 

Ακούω πολλούς που μετάνιωσαν επειδή έκαναν το εμβόλιο για τον Covid. Ξέρετε όλοι πως πολλοί εμβολιαστήκαμε όχι επειδή πιστέψαμε πως ήταν απαραίτητο, αλλά απλώς για να γλιτώσουμε την ταλαιπωρία με τα rapid test, τους ελέγχους στην εργασία μας, τις καφετέριες, τα αεροδρόμια κλπ. Δηλαδή κάναμε το αντίθετο από το «Μη φεύγωμεν το κακώς πάσχειν» που λέει ο Χρυσόστομος.

Μήπως κατά βάθος το ένα εκατομμύριο Έλληνες, κυρίως νέοι, που έφυγαν για εργασία στο εξωτερικό δεν το έκαναν για να αποφύγουν «το κακώς πάσχειν» ; Νομίζω κανείς μας δεν αμφιβάλλει πως μένοντας στην Ελλάδα θα είχαν τα απαραίτητα που λέει ο Απόστολος Παύλος «Έχοντες τροφάς και σκεπάσματα τούτοις αρκεσθησόμεθα» (Α΄Τιμ.6,8). Από νέους που ξέρω, εκεί που πήγαν απλώς εργάζονται και ζουν, χωρίς να τους περισσεύει τίποτα για αποταμίευση. Και εδώ ακούω πολλούς γέρους να λένε : «τα παιδιά μου, αλλά και όλα τα παιδιά στην γειτονιά έχουν φύγει στο εξωτερικό για να εργαστούν. Ζωή είναι αυτή ;». Δυστυχώς δεν ακούσαμε τον μεγάλο Στέλιο Καζαντζίδη που λέει, καλύτερα να τρώμε «κρεμμύδι και ψωμί » και να ζούμε στην Πατρίδα.

Ξέρω, σε πολλούς όλα αυτά φαίνονται ανοησίες. Δεν είναι παράξενο. Η σοφία του Θεού στα μάτια των κοσμικών φαίνεται σαν ανοησία. Νομίζετε πως τους Αποστόλους Πέτρο και Παύλο και όλους τους άλλους, στα χρόνια που ζούσαν τους θεωρούσαν σοφούς ; «ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστόν, ὑμεῖς δὲ φρόνιμοι ἐν Χριστῷ· ἡμεῖς ἀσθενεῖς, ὑμεῖς δὲ ἰσχυροί· ὑμεῖς ἔνδοξοι, ἡμεῖς δὲ ἄτιμοι» (Α΄ Κορινθ.4,10).

Πώς να δεχθούμε την κακοπάθεια εμείς που θεωρούμε ως μεγαλύτερο αγαθό την υγεία ; «Πάνω απ’ όλα η υγεία», «πρώτα υγεία», «τίποτα άλλο, μόνο υγεία», δεν λέμε συχνά μεταξύ μας ; Κι όμως οι άγιοι Παΐσιος και Πορφύριος παρακαλούσαν τον Θεό να τους δώσει καρκίνο, και σταμάτησαν να το ζητάνε μόνο όταν τους το απαγόρευσαν οι γεροντάδες τους. Ο Θεός όμως τελικά έδωσε και στους δυο καρκίνο κι έλεγε ο άγιος Παΐσιος προς το τέλος της ζωής του : «όσο με ωφέλησαν τα λίγα χρόνια που είχα καρκίνο δεν με ωφέλησαν 40 χρόνια άσκηση στην έρημο».

Και γι αυτούς που έφριξαν με τον τρόπο που πέθαναν κάποιοι άγιοι που ανέφερα στην αρχή, όπως για παράδειγμα η τοπική μας αγία Χρυσή που της πέρασαν οι Τούρκοι πυρωμένο σίδερο από το ένα αυτί στο άλλο, να εξηγήσω πως δεν ένοιωθαν όλους τους φρικτούς πόνους, επειδή ο Χριστός τους ελάφρυνε. Αυτό όμως δεν το έκανε για τον εαυτό Του στον Γολγοθά.        

Σωστά και λάθη στην συνέντευξη του Νίκου Καρβέλα στο Mega

 

 

Παρακολούθησα την συνέντευξη του Νίκου Καρβέλα στο Mega στην εκπομπή «Μεγάλη Εικόνα» της Νίκης Λυμπεράκη. Με τον Νίκο Καρβέλα ζούμε σε διαφορετικούς κόσμους, αλλά μου έκανε εντύπωση το ότι είχε 25 χρόνια να μιλήσει γι αυτό και τον άκουσα.  

Ήταν πολύ έξυπνη η απαίτησή του να είναι live η εκπομπή και μεγάλη η τόλμη της Λυμπεράκη να το ρισκάρει. Βέβαια την βρήκαν απροετοίμαστη πολλά που έλεγε ο Καρβέλας κι επιχείρησε να τοποθετηθεί. Σωστά όμως της απάντησε ο Καρβέλας πως αυτά που λέει τα λέει για τον κόσμο και όχι γι αυτήν, και πως αυτή είναι απλώς το μέσον για να επικοινωνήσει ο ίδιος με τον κόσμο.

Είπε λοιπόν πως ο άνθρωπος ενεργεί σύμφωνα μ’ αυτά που του έρχονται στο μυαλό. Ο εγκέφαλος είναι που τον ωθεί να κάνει κάτι. Κάμνοντάς το νοιώθουμε ευχαρίστηση. Οι άνθρωποι ενεργούμε διαφορετικά επειδή διαφορετικά πράγματα περνάνε από τον εγκέφαλό μας. Οι προτροπές να ωθήσουμε τους άλλους να ιδρώσουν για να πετύχουν ότι πετύχαμε εμείς, είναι ανοησίες. Επειδή αν δεν τους το λέει ο εγκέφαλός τους δεν θα το κάνουν, αφού δεν θα νοιώσουν ευχαρίστηση.

Νομίζω ο Καρβέλας δίνει την απάντηση για ποιο λόγο έχει αποτύχει το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Ο εγκέφαλος των μαθητών δεν θα τους πει ποτέ να διαβάσουν, άρα δεν θα το κάνουν αφού δεν θα τους δώσει ευχαρίστηση. «Της παιδείας αι μεν ρίζαι πικραί, οι δε καρποί γλυκείς». Επομένως μένει μόνο να το κάνουν από (καλό) φόβο. Με τόσα δικαιώματα που έχουν οι μαθητές, με άρρωστες πολλές οικογένειες, με προβληματική την ελληνική κοινωνία, ξεχάστε τον (καλό) φόβο. Οι μαθητές δεν προλαβαίνουν να φάνε το μεσημέρι και τρέχουν στα φροντιστήρια, που να βρουν την ευχαρίστηση ;

Είπε πως η ευτυχία είναι άπιαστο πουλί για όλους τους ανθρώπους. «Φορώντας τα παπούτσια της δυστυχίας κυνηγάμε την ευτυχία». Συμφωνώ μαζί του. Όλοι θα υποφέρουμε, όλοι θα πονέσουμε, όλοι θα κλάψουμε σ’ αυτή την ζωή. Είτε φταίμε είτε δεν φταίμε. Και ξέρετε στην Ορθόδοξη Εκκλησία θεωρούμε πως πρέπει ν’ αγκαλιάζουμε τον σταυρό μας. Όπως ο Χριστός, αγκαλιά πήγε τον σταυρό στον Γολγοθά, όχι στην πλάτη του. Λέει ο Χρυσόστομος : «Μην αποφεύγεις το κακώς παθείν αλλά ν’ αποφεύγεις το κακώς ποιείν». Ακούσατε ; Να μη μας πειράζει καθόλου αν βασανιζόμαστε στη ζωή !

 Είπε ο Καρβέλας πως επειδή είναι σίγουρο πως θα δυστυχήσει ο άνθρωπος που έρχεται σ’ αυτή την ζωή, ζήτησε συγγνώμη από τα παιδιά του επειδή τα γέννησε. Νομίζω δεν τα ωφελεί η συγγνώμη μας. Ο σοφός άγιος Ισαάκ ο Σύρος συμβουλεύει για όλη την απαίσια διαγωγή που είχαμε μέχρι τώρα, να βάλουμε μια ισόβια τιμωρία στον εαυτό μας. Προσωπικά έχω βάλει να προσεύχομαι στα γόνατα με αποτέλεσμα να έχουν κάνει πληγές. Άλλος μπορεί να βάλει να διαβάζει κάθε μέρα από το Ευαγγέλιο ή να κάμνει μετάνοιες ή κάτι άλλο.

Είπε πως η Δημοκρατία είναι ένα όμορφο παραμύθι. Αυτοί που έχουν την εξουσία, όπως και να λέγεται το πολίτευμα, θα εκμεταλλεύονται τους πολίτες, θα ψηφίζουν όποιους νόμους θέλουν, θ’ αφήνουν τον λαό να πεινάει για να καλοπερνάνε οι ίδιοι. Ακόμα και στην Δημοκρατία δεν κάμνουν οι Κυβερνήσεις  αυτό που θέλει ο Λαός που τους ψήφισε, κάμνουν αυτό που συμφέρει τους ίδιους.

 Διαφωνεί κανείς με τον Καρβέλα ; Αν διαφωνεί, θα του θυμίσω το δημοψήφισμα του 2015, την Συμφωνία των Πρεσπών, τον νόμο για τον γάμο των ομοφυλόφιλων, το πλήθος των όπλων προς την Ουκρανία και χίλια δυο άλλα. Βασιλεία ήταν το πολίτευμα τότε που οι Δικαστές Πολυζωΐδης και Τερτσέτης αρνήθηκαν να καταδικάσουν τον Κολοκοτρώνη παρά την πίεση από την εκτελεστική εξουσία. Δημοκρατία έχουμε σήμερα στην Ελλάδα και δεν αποδίδεται δικαιοσύνη για το έγκλημα στα Τέμπη, εξ αιτίας της πίεσης από την εκτελεστική εξουσία.

Δημοκρατία σημαίνει, λέει ο Καρβέλας, ανεξάρτητη εκτελεστική εξουσία, ανεξάρτητη νομοθετική εξουσία, ανεξάρτητη δικαστική εξουσία. Στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια υπάρχει μόνο η εκτελεστική εξουσία, η Κυβέρνηση, οι άλλες δυο εξουσίες είναι υποταγμένες σ’ αυτή. Υποχωρώ στον πειρασμό να θυμίσω τα λόγια του μεγάλου Στέλιου Καζαντζίδη : «Ο νόμος προσπερνάει τους επωνύμους / Στους δρόμους κυνηγάει τους ανωνύμους».

Είπε ο Καρβέλας πως σίγουροι ότι είναι σωστά είμαστε μόνο για αυτά που λένε οι Θετικές Επιστήμες, για τίποτε άλλο. Επειδή ο ίδιος είναι απόφοιτος Νομικής, θα του απαντήσω ως απόφοιτος των Θετικών Επιστημών, πως ούτε γι αυτά είμαστε σίγουροι. Οι Θετικές Επιστήμες είναι θεμελιωμένες σε μεγέθη που τα έχουμε ορίσει αυθαίρετα επειδή δεν τα γνωρίζουμε, όπως το μήκος, ο χρόνος, η μάζα, η θερμοκρασία, η ύλη, και αυτό σημαίνει πως δεν είμαστε ούτε γι αυτές σίγουροι πως είναι σωστά αυτά που λένε.

Στην συνέντευξη αναφέρθηκε αρκετά και για την θέση της γυναίκας πως δεν είναι  αυτή που της αξίζει. Έβρισε κάμποσο τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη επειδή είχαν υποβαθμίσει την γυναίκα και είπε πως τελικά οι ίδιοι οι άντρες ζημιωνόμαστε και δεν μπορούμε να ολοκληρωθούμε εξ αιτίας της περιφρόνησης προς την γυναίκα. Μου έκανε εντύπωση πως ο Καρβέλας δεν ανέφερε καθόλου πως ο πρώτος που τίμησε την γυναίκα και της έδωσε την θέση που της αξίζει, σε μια εποχή που εθεωρείτο πράγμα, ήταν ο Χριστός. «οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ» φώναζε ο Απόστολος Παύλος. Κι αν ήταν αυτό  επανάσταση για εκείνη την κοινωνία ! Κι όμως ο Καρβέλας το αγνόησε εντελώς.

Μετάνιωσε που έκανε θρησκευτικό γάμο και απορεί γιατί τα νέα παιδιά να θέλουν την ευλογία του Θεού στον γάμο τους. Δηλαδή θεωρεί ο Καρβέλας αδιανόητο νέα παιδιά να πιστεύουν στον Θεό. Αυτό όμως είναι ακραία άποψη. Πολλοί μεγάλοι φιλόσοφοι θεωρούν το θρησκευτικό συναίσθημα έμφυτο στον άνθρωπο. Ο Καρβέλας θεωρεί πως λέει το σωστό και πως έχουν λάθος όλοι οι άλλοι. Δικαίωμά του να το πιστεύει, εμείς όμως γιατί να το δεχτούμε ;    

Νομίζω πως το μεγάλο λάθος του Καρβέλα στην συνέντευξη ήταν η θέση που πήρε ως προς την Ορθόδοξη Εκκλησία. Είδε μόνο παπάδες, εκμετάλλευση και χάσιμο χρόνου (και σεξ). Θα του απαντήσω με τα δικά του λόγια. Ο ίδιος είπε πως οι άνθρωποι κάμνουμε αυτά που μας ωθεί ο εγκέφαλος να κάνουμε επειδή έτσι θα νοιώσουμε ευχαρίστηση. Ωραία λοιπόν. Αυτό κάμνουμε κι εμείς στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Εμένα με ωθεί ο εγκέφαλός μου να σηκώνομαι στις 6 το πρωί, να διαβάζω και να προσεύχομαι. Να πηγαίνω όποτε μπορώ στις ακολουθίες της Εκκλησίας, να νηστεύω, να σκέφτομαι συνέχεια τα λόγια του Θεού που είναι στο Ευαγγέλιο, να φιλάω τις εικόνες, ν’ αγαπώ την Παναγία και τους αγίους. Με ωθεί να εμπιστεύομαι κάποιους παπάδες, δεν ξέρω γιατί αυτούς και όχι άλλους, να εξομολογούμαι σε κάποιον απ’ αυτούς τις αμαρτίες μου και να κοινωνώ ψωμί και κρασί πιστεύοντας πως είναι αυτό το Σώμα και το Αίμα του Χριστού.

Γιατί να είναι σωστά αυτά που ωθεί τον Καρβέλα ο εγκέφαλός του να κάμνει και δεν είναι σωστά αυτά που ωθεί εμένα ο εγκέφαλός μου να κάμνω ; Μήπως επειδή εμένα μ’ έχουν ξεγελάσει οι παπάδες ; Γιατί είναι σίγουρο πως γι αυτά που κάμνει και λέει ο Καρβέλας δεν έχει ξεγελαστεί κι αυτός από κάποιους χωρίς να το έχει καταλάβει;

Το θεωρώ αχαριστία μεγάλα κανάλια της τηλεόρασης να απαξιώνουν την Ορθόδοξη Εκκλησία. Και μόνο για την προσφορά της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην ιστορία, την τέχνη, τον πολιτισμό, την μουσική, το ήθος της Ελλάδας, θα έπρεπε να μιλάνε γι αυτήν μ’ ευγνωμοσύνη.

Η κ. Καρυστιανού στην ΚΡΗΤΗ TV

 

 

Παρακολούθησα την δίωρη συνέντευξη της κ. Μαρίας Καρυστιανού στην εκπομπή «αντιθέσεις» στην ΚΡΗΤΗ TV με τον δημοσιογράφο κ. Σαχίνη. Είχα καιρό ν’ ακούσω τόση όμορφη συνέντευξη. Αξίζουν συγχαρητήρια στον κ. Σαχίνη. Έκαμνε εύστοχες ερωτήσεις καλύπτοντας κάθε πλευρά της υπόθεσης των Τεμπών κι άφηνε την κ. Καρυστιανού να δίνει την απάντηση που ήθελε χωρίς να την διακόπτει και χωρίς να εκθέτει τις δικές του απόψεις. Σκληρός και ταυτόχρονα σοβαρός δημοσιογράφος.

Κατά την διάρκεια της συνέντευξης τα συναισθήματά μου ήταν ανάμεικτα. Συχνά έμενα έκπληκτος ακούγοντας την περίεργη πλημμελή εκτέλεση των καθηκόντων τους από δημόσιους φορείς και την ενορχηστρωμένη προσπάθεια για εξαφάνιση των πειστηρίων του εγκλήματος από την πρώτη μέρα. Οι άνθρωποι πέθαιναν και κάποιοι είχαν την έγνοια να εξαφανίσουν το χώμα από τον χώρο.

Κατά την διάρκεια της συνέντευξης ντράπηκα συχνά που είμαι πολίτης αυτής της χώρας. Εμείς που περάσαμε τα 60 μεγαλώσαμε μαθαίνοντας να εμπιστευόμαστε τις Κυβερνήσεις της Ελλάδας, την Δικαιοσύνη, όλες τις Δημόσιες Υπηρεσίες. Μεγαλώσαμε μαθαίνοντας να νοιώθουμε το Κράτος σαν μια μεγάλη αγκαλιά προς τους πολίτες και γι αυτό τρέφαμε μια υπερβολική αγάπη προς την Πατρίδα αποφασισμένοι όποτε ζητηθεί να δώσουμε και την ζωή μας γι αυτήν. Και να διαπιστώνω τώρα στο έγκλημα των Τεμπών πως αυτοί που κυβερνούν την Πατρίδα δεν δίνουν δεκάρα για τις ζωές μας !

Όταν διάβασε ο κ. Σαχίνης τα λόγια που είπε ο Πρωθυπουργός στην Βουλή συγκινήθηκα. Μα ήταν τόσο υπέροχα, τόσο συγκινητικά ! Η κ. Καρυστιανού όμως δεν πάτησε την πεπονόφλουδα και απάντησε πως τα έργα του είναι εντελώς αντίθετα από τα λόγια  του. Ποια είναι τα έργα του ; Συγκάλυψη, παρεμπόδιση της Δικαιοσύνης, ατιμωρησία ενόχων … Δυστυχώς εγώ από μικρό παιδί πρόσεχα τι έλεγαν οι άλλοι και όχι τι έκαμναν.

Δήλωσε την πίκρα της η κ. Καρυστιανού για τα χειροκροτήματα των Βουλευτών στα ψέματα  για το έγκλημα στα Τέμπη που έλεγαν κάποιοι ομιλητές. Ας το γνωρίζουν οι χειροκροτητές πως είναι σαν να είπαν τα ψέματα οι ίδιοι. Νομίζω πως έπρεπε στην Βουλή όλοι να πουν την αλήθεια και μόνο την αλήθεια για τα Τέμπη, ανεξάρτητα τι θα ψήφιζαν μετά.       

Γι αυτούς που είπαν ψέματα στην Βουλή για το έγκλημα των Τεμπών νομίζω πως ισχύουν τα λόγια του Χρυσοστόμου : «Αλλά τοσαύτην επιδεικνύμεθα την ραθυμίαν, ως προτιμάν των αεί μενόντων τα πρόσκαιρα, και την γήν του ουρανού και τα μηδέποτε τέλος λαβείν δυνάμενα των πριν ή φανήναι αφιπταμένων».

Αυτοί λοιπόν που είπαν ψέματα στην Βουλή για το έγκλημα στα Τέμπη, σύμφωνα με τον Χρυσόστομο, προτίμησαν τα πρόσκαιρα και όχι τα αιώνια, προτίμησαν την γη και όχι τον ουρανό, προτίμησαν αυτά που εξαφανίζονται πριν καν φανούν και όχι αυτά που δεν έχουν τέλος. Κι αν οι ίδιοι υπερψήφισαν και το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομοφυλόφιλων ο οποίος «γάμος» είναι βδέλυγμα ενώπιον του Θεού, ακόμα χειρότερα γι αυτούς.

Πως αυξήθηκε τόσο η δειλία στην Πατρίδα μας ! Αξιωματικοί του Στρατού, της Πυροσβεστικής, της Αστυνομίας, Ανακριτές, Εισαγγελείς …  δεν εκτέλεσαν  τα καθήκοντά τους, όπως απαιτούσε η θέση τους, στο έγκλημα των Τεμπών, επειδή τους δόθηκε εντολή άνωθεν. Ρωτάω : όταν ένας Δημόσιος Υπάλληλος δέχεται εντολή από ανωτέρους του να παραβεί το καθήκον του, πρέπει να υπακούσει ;  

Νομίζω στους ανάξιους Πολιτικούς που βλάπτουν την Ελλάδα, ταιριάζουν τα λόγια του Ψαλμωδού : «εἶδον τὸν ἀσεβῆ ὑπερυψούμενον καὶ ἐπαιρόμενον ὡς τὰς κέδρους τοῦ Λιβάνου·  καὶ παρῆλθον, καὶ ἰδοὺ οὐκ ἦν, καὶ ἐζήτησα αὐτόν, καὶ οὐχ εὑρέθη ὁ τόπος αὐτοῦ»(Ψαλμ.36,35).

Να τα μεταφράσω όπως ταιριάζει γι αυτούς τους Πολιτικούς : Σας είδα να κάθεστε σε θέσεις Πρωθυπουργών, Υπουργών, Διευθυντών, και να κομπάζετε όπως τα ψηλά δέντρα στα βουνά. Και μετά από λίγη ώρα γύρισα να σας ξαναδώ και είχατε εξαφανιστεί, και σας έψαξα, και δεν μπόρεσα να βρω ούτε που είστε.

Έλεγε ο άγιος Παΐσιος : «τους Πολιτικούς που βλάπτουν την Ελλάδα παρακαλώ τον Θεό να τους συγχωρέσει και να τους παίρνει γρήγορα πριν προλάβουν να κάνουν μεγάλη ζημιά».

Μεγάλη παγίδα για τον άντρα είναι το δικό του στόμα

 

 

Χθες στην Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία το μυαλό μου «κόλλησε» σε μια φράση από τις Παροιμίες Σολομώντος : «παγὶς γὰρ ἰσχυρὰ ἀνδρὶ τὰ ἴδια χείλη, καὶ ἁλίσκεται χείλεσιν ἰδίου στόματος». Δηλαδή, μεγάλη παγίδα για τον άντρα είναι το στόμα του, και πιάνεται από το ίδιο του το στόμα.

 Και ο άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης στο σοφό του βιβλίο «Η Κλίμαξ» γράφει στον λόγο του περί ξενητείας : «αληθινά ξένος είναι εκείνος που ενώ προσέχει όταν του μιλάνε και καταλαβαίνει τι του λένε και είτε καλό του πουν είτε κακό, δεν μιλάει καθόλου, αλλά σιωπά με υπομονή και δεν απαντάει στα λόγια τους σαν να μιλούσαν άλλη γλώσσα και αυτός άλλη και να μην τους καταλάβαινε».

Θυμηθείτε από την μυθολογία τότε που ο Οδυσσέας τύφλωσε τον Κύκλωπα Πολύφημο και ξέφυγε από το νησί του. Μόλις ξανοίχτηκε στο πέλαγος κι ένιωσε ασφαλής φώναξε στον Πολύφημο πως αυτός που τον τύφλωσε είναι ο Οδυσσέας από την Ιθάκη. Ο Πολύφημος που ήταν γιός του θεού των θαλασσών Ποσειδώνα παρακάλεσε τον πατέρα του να τον τιμωρήσει. Και ο Ποσειδώνας τιμώρησε τον Οδυσσέα για 10 χρόνια να περιπλανιέται μέσα στις θάλασσες.

Και ο Κωνσταντίνος Κανάρης μόλις ανατίναξε την ναυαρχίδα του Καρά Αλή στην Χίο το 1822 κι απομακρύνθηκε σε ασφαλή απόσταση φώναξε κι αυτός στους Τούρκους, πως είναι ο Κανάρης από τα Ψαρά. Θυμάστε πως εκδικήθηκαν μετά τα Ψαρά οι Τούρκοι. «Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη, περπατώντας η δόξα μονάχη …». Τι ήθελαν και μαρτύρησαν ποιοι είναι ; Καλύτερα να είχαν κλείσει το στόμα τους.    

Ποιος από εμάς τους άντρες δεν μετάνιωσε για λόγια που είπε, ποιος δεν μετάνιωσε για βιαστικές συμφωνίες που έκανε, ποιος δεν μετάνιωσε για υποσχέσεις που έδωσε … Ας το ομολογήσουμε με ειλικρίνεια όλοι οι άντρες, δεν παραδεχόμαστε πως σε πολλές περιστάσεις καλύτερα να είχαμε κλείσει το στόμα μας ;

 Λέει ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος σε μια ομιλία του : «ένας σύζυγος είχε μια πτώση με άλλη γυναίκα και ο χαζός το είπε στην γυναίκα του κι’ αυτή τον χώρισε». Κι όλοι εμείς δεν έχουμε πει λόγια στις γυναίκες μας για τα οποία σκεφτόμασταν μετά πως καλύτερα να μας είχε κοπεί η γλώσσα παρά να τα λέγαμε ; Εγώ ειδικά στην παγίδα του δικού μου στόματος πιάνομαι από μικρό παιδί μέχρι που γέρασα. Τι να πω και τι ν’ αφήσω ; «Επιλήψει με ο χρόνος διηγούμενον».

Λέει κάπου αλλού πάλι στις Παροιμίες Σολομώντος : «ο άντρας ψαρεύεται από τα λόγια του». Όταν μιλάμε, μιλάμε, κάποιοι οι οποίοι έχουν άλλα στην καρδιά τους και άλλα στο στόμα τους μας ψαρεύουν. Πέστε μου αν κάποιος έχει σκοπό να μας εκμεταλλευτεί δεν είναι πιο εύκολο να το κάνει όταν μάθει πράγματα για εμάς και για την ζωή μας ;

Θυμάμαι τον Μάρτιο του 2001 τρώγαμε κατά την διάρκεια σχολικής εκδρομής στην παραλία του Ναυπλίου τρεις συνοδοί καθηγητές και ο οδηγός του λεωφορείου. Ο οδηγός ήταν Προτεστάντης οπότε ξεκινήσαμε μαζί μια έντονη κουβέντα για Ορθοδοξία και Προτεσταντισμό. Αν και η συζήτηση έπιασε αρκετή ώρα οι δυο συνάδελφοι δεν αναμίχθηκαν καθόλου, οπότε ρωτάω τον ένα. «Εσύ δε θα πεις τίποτα ;» Και μου απαντάει «Εγώ τώρα αγοράζω». Είχε δίκιο. Τι κέρδισα εγώ ; απλώς έχασα την χαλάρωση με το γεύμα στην τόσο όμορφη παραλία.

Ποιος ο λόγος να πω άλλα παραδείγματα αφού ο καθένας από εμάς αν εξετάσει το δικό του στόμα θα βρει πλήθος φορές που πιάστηκε σ’ αυτή την μεγάλη παγίδα. Ας παρακαλάμε λοιπόν όλοι οι άντρες τον Θεό με τα λόγια του Ψαλμωδού : «θοῦ, Κύριε, φυλακὴν τῷ στόματί μου καὶ θύραν περιοχῆς περὶ τὰ χείλη μου». Αμήν.

«Παιδαγωγικά» εγκλήματα στις ΗΠΑ

 

 

Χθες μέσα στην Εκκλησία καθόταν ένα 4χρονο κοριτσάκι στα σκαλοπάτια μπροστά από το Ιερό και του έκαμνε νόημα ο θείος του να πάει κοντά του. Αυτό δεν ήθελε και κουνούσε το κεφάλι για να δείξει την άρνησή του. Η επιθυμία του ήταν να κάθεται εκεί. Λέει συχνά τις ομιλίες του ο π. Νικόλαος Λουδοβίκος πως αν ο άνθρωπος δεν έχει θέλημα, δηλαδή επιθυμίες, δεν θεωρείται άνθρωπος !

Δυστυχώς αυτό ήταν κάτι που δεν το γνώριζαν οι γονείς πολλών από εμάς που περάσαμε τα 60. Απαιτούσαν σε όλα υπακοή, χωρίς να ενδιαφέρονται για τις προσωπικές μας επιθυμίες. Από άγνοια το έκαμναν, επειδή είναι σίγουρο πως μας αγαπούσαν πολύ. Για παράδειγμα όταν πρωτοπήγα σχολείο με βόλευε να γράφω με το αριστερό. Μάλλον πήρα κάποιο γονίδιο από την γιαγιά μου που ήταν αριστερόχειρας. Δεν λέγεται πόσες ξυλιές μούδωσαν για να γράφω με το δεξί.

Έλεγε συχνά ο Αγιορείτης μοναχός π. Συμεών Γρηγοριάτης που καταγόταν από το Περού και θεωρείται από τα περισσότερο ελεύθερα πνεύματα στην Ελλάδα, πως όφειλε αυτή την ελευθερία του πνεύματος στην μητέρα του. Μια μητέρα που έβαζε την ευτυχία του παιδιού της πάνω από τις δικές της επιθυμίες. Από παιδί σε όλα τα πράγματα του έλεγε «διάλεξε» για να μάθει να ακούει την καρδιά του. Και όταν μεγάλωσε και η ελευθεριότητα στην συμπεριφορά του ήταν σκάνδαλο για την καλουπωμένη κοινωνία του Περού, τον παρότρυνε να γυρίσει τον κόσμο για να βρει αυτό που ψάχνει η ψυχή του.

Είδα σε πολλά ντοκιμαντέρ στο διαδίκτυο ότι στις ΗΠΑ εμφανίστηκαν τα προηγούμενα χρόνια κάποια Σχολεία «ειδικής εκπαίδευσης». Οι εγκαταστάσεις τους ήταν μακριά από τις πόλεις, μέσα στην ύπαιθρο. Στα διαφημιστικά τους υποσχόντουσαν πως έχουν παιδαγωγικές μεθόδους για να συνετίσουν τους προβληματικούς μαθητές.  Απαραίτητη προϋπόθεση ήταν πως σε όλη την διάρκεια του προγράμματος, που βέβαια κόστιζε και αρκετά χρήματα, τα παιδιά θα επικοινωνούσαν μόνο ελάχιστες φορές τηλεφωνικά με τους γονείς τους και μόνο εφ’ όσον θα παρουσίαζαν καλή συμπεριφορά.

Η παραβατική συμπεριφορά των εφήβων που τους έστελναν στα σχολεία αυτά κυμαινόταν από χρήση ουσιών και διαρρήξεις μέχρι ένα απλό τσιγάρο ή ένα ποτό. Από μια μεγάλη απειθαρχία μέχρι απλά έναν ζωηρό χαρακτήρα. Έτσι οι γονείς έδιναν την συγκατάθεσή τους να πάρουν τα παιδιά τους στα σχολεία «ειδικής εκπαίδευσης» και συχνά η μεταφορά τους γινόταν με χειροπέδες.

Αυτό όμως που δεν μπορούσαν να φανταστούν οι γονείς ήταν ποιες παιδαγωγικές μεθόδους εφάρμοζαν στα σχολεία αυτά. Ξύλο, κλείσιμο στην απομόνωση, στέρηση φαγητού, εγερτήρια μέσα στην νύκτα, εξευτελισμούς και ότι άλλο μπορεί να βάλει ο νους σας. Με απλά λόγια, ο «παιδαγωγικός» τρόπος που εφάρμοζαν για να «συνετίσουν» τους εφήβους ήταν να σπάσουν με την βία το θέλημά τους. Ναι αλλά, «Τζάμπα σωστός με το στανιό» που λέει και ο Μάλαμας στην «Πριγκηπέσα».

Μέχρι να πάρουν χαμπάρι οι γονείς και οι αρμόδιες υπηρεσίες των ΗΠΑ ποια «παιδαγωγική» εφάρμοζαν στα σχολεία αυτά ήδη είχαν προκαλέσει ανεπανόρθωτα τραύματα στις ψυχές πολλών εφήβων. Γι αυτό φωνάζει η Ορθόδοξη Εκκλησία «το καλό για να είναι καλό πρέπει να γίνεται και με καλό τρόπο». Αχ, Ελλάδα και πάλι Ελλάδα !

Μου περνάει η σκέψη πως γενικά δεν είναι καλό να αφήνουν εύκολα οι γονείς τα παιδιά να φεύγουν από κοντά τους. Διάβασα κάπου πως στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο επειδή βομβάρδιζαν συχνά οι Γερμανοί το Λονδίνο, έδωσαν στους γονείς την δυνατότητα να στείλουν τα παιδιά τους ή στην ύπαιθρο ή ακόμα και σε οικογένειες στις ΗΠΑ. Έρευνες που έγιναν μετά έδειξαν πως τα παιδιά που έμειναν κοντά στους γονείς τους στο Λονδίνο, αν και γινόντουσαν οι βομβαρδισμοί, υπέστησαν τα μικρότερα ψυχολογικά τραύματα από τον πόλεμο.

Αλήθεια, πόσο καλύτερη έγινε η ζωή μας που τα παιδιά μας πριν κλείσουν τα 5, όπου έχει ολοκληρωθεί ουσιαστικά ο χαρακτήρας τους, έχουν περάσει την μισή ζωή τους μέσα σε σταθμούς επειδή εργάζεται και η μητέρα ; Μήπως τώρα που εργάζονται και οι δυο γονείς γίναμε πιο πλούσιοι από τότε που εργαζόταν μόνο ο πατέρας ; Αλλά τι λέω, σήμερα οι μισοί γάμοι καταλήγουν στο διαζύγιο.

Είχε πάει ένα ζευγάρι στον άγιο Πορφύριο επειδή το μικρό παιδί τους παρουσίαζε προβληματική συμπεριφορά. Λέει ο άγιος στην μητέρα. Θυμάσαι που κάποιες φορές αποκάλεσες τον άντρα σου μπροστά στο παιδί σου «μαλάκα» ;

Ο άγιος Πορφύριος το έλεγε ξεκάθαρα «αν θέλετε να έχετε καλά παιδιά, πρέπει οι γονείς να γίνετε άγιοι». Λέγεται στην Ορθόδοξη Εκκλησία πως μια μέρα ο Θεός θα μας ζητήσει να του δείξουμε ή τα παιδιά μας ή τα ματωμένα από τις προσευχές γι αυτά, γόνατά μας.  

Ω , πόσο όμορφη είναι η τεχνολογία !

 

 

Το 1986 που υπηρετούσα την στρατιωτική μου θητεία με πήρε τηλέφωνο ο γαμπρός μου κατενθουσιασμένος και μου έλεγε «να δεις στο χωριό, οι γονείς σου αγόρασαν έγχρωμη τηλεόραση, και τι ωραία εικόνα που έχει, τι όμορφα χρώματα, δεν χορταίνεις να βλέπεις …». Και πραγματικά όταν απολύθηκα έβλεπα και εγώ, αλλά μου έγινε πάθος και ήθελα συνέχεια να βλέπω.

Γύρω στο 1988 ήρθαν και τα πολλά κανάλια της τηλεόρασης. Θυμάμαι το πρώτο ιδιωτικό κανάλι που εξέπεμψε ήταν η TV100 του Δήμου Θεσσαλονίκης. Τότε έγινε το σώσε. Ήμασταν και νιόπαντροι, δεν είχαμε και παιδιά, οπότε δεν χορταίναμε να βλέπουμε με την γυναίκα μου. Τι «τόλμη και γοητεία», τι «λάμψη», χίλιες δυο σειρές.

Ήδη από την δεκαετία του 1980 κυκλοφορούσαν και οι βιντεοκασέτες, οπότε θα θυμάστε τι ουρά υπήρχε στα βιντεοκλάμπ για να νοικιάσουμε κασέτες. Θυμάμαι ένα Σάββατο του 1988 με την γυναίκα μου είχαμε δει όλη την ταινία «τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας». Τέσσερις βιντεοκασέτες. Οκτώ ώρες βλέπαμε ταινία. Ντρέπομαι και μόνο που το λέω.

Έτσι σιγά σιγά χωρίς να το καταλάβω μου έγινε πάθος και δεν μπορούσα να αντισταθώ στην τηλεόραση. Και καθόμουν να βλέπω μέχρι αργά. Και ήταν πρόβλημα και στα ταξίδια που είχα ως Ιατρικός Επισκέπτης επειδή όλα τα ξενοδοχεία είχαν στο δωμάτιο τηλεόραση με ένα σωρό κανάλια. Θυμάμαι κάποια φορά που επέστρεφα από την Αλεξανδρούπολη στην Θεσσαλονίκη Παρασκευή απόγευμα κατάκοπος από την εργασία και από την αϋπνία, έξω από την Καβάλα με πήρε ο ύπνος στο τιμόνι κι από θαύμα δεν σκοτώθηκα.

Και μετά από το 2010 που βγήκαν τα smartphones τι όμορφα που είναι ! Είναι ωραία, έχουν μεγάλη οθόνη, υπέροχα χρώματα, δεν ξέρεις τι να πρωτοκάνεις. Να δεις ταινίες, να ακούσεις μουσική, να τραβήξεις φωτογραφίες, βίντεο… Μα ότι και να σκεφθείς το κάμνουν αυτές οι υπέροχες συσκευές.

Μετά είναι να μην τρελαθούν τα παιδιά μας ; Τα δυο μικρά μου κορίτσια μεγάλωσαν με τα κινητά. Οι δυο μεγάλες μου κόρες δεν είχαν την τύχη αυτή. Οπότε λοιπόν τις έβλεπα να είναι συνεχώς με το κινητό. Μ’ αυτό έτρωγαν, διάβαζαν, ξάπλωναν, … συνεχώς, συνεχώς, τα μάτια τους πάνω στην οθόνη. Μη μου πείτε πως οι γονείς πετάμε από την χαρά μας γι αυτό.  

Πως μετά στο σχολείο να φύγει το μυαλό τους από το υπέροχο κινητό και να αφοσιωθεί στο μάθημα ; Ακόμα και μέσα στην τάξη να μην το ανοίξουν βγαίνοντας από το μάθημα το ανοίγουν απ’ ευθείας. Και άντε μετά από την δεκάλεπτη προσήλωση στην οθόνη να συνεχίσουν το επόμενο μάθημα. Μπορώ να σας βεβαιώσω πώς από το 2010 και μετά που υπάρχει αυτή η υπέροχη τεχνολογία των smartphones, στα Γυμνάσια και τα Λύκεια έχει υποβαθμιστεί δραματικά η ποιότητα εκπαίδευσης των μαθητών και των μαθητριών. Άκουσα πως σε κάποια Ιδιωτικά Εκπαιδευτήρια παραδίδουν οι μαθητές τα κινητά τους στο σχολείο και τα παίρνουν όταν σχολάσουν. Μακάρι να γινόταν αυτό σε όλα τα σχολεία.

Τι όμορφο που είναι να παίζουν οι μαθητές βιντεοπαιχνίδια ! Έχει προχωρήσει τόσο αυτή η τεχνολογία που νοιώθουν σαν να είναι πραγματικότητα και όχι παιχνίδι. Βέβαια στα περισσότερα σκοτώνουν ανθρώπους και αυτοί είναι πάντα οι νικητές. Δεν άκουσα, είπατε πως έχει αυξηθεί στην Ελλάδα η εγκληματικότητα μεταξύ των εφήβων ; Τι να φταίει άραγε ;

Κι αυτές οι Barbie τι όμορφες που είναι ! Θυμάμαι πριν χρόνια που ήταν μικρά τα κορίτσια μου, όποτε πηγαίναμε στα Jumbo εγώ την περνούσα μαζί τους μέσα στα σπίτια της Barbie. Πόσα λεφτά κι αν δεν δώσαμε για ν’ αγοράσουμε σπιτάκια, αυτοκινητάκια και δεν ξέρω τι άλλο της Barbie. Κι αυτές οι ταινίες της ; Μα τι τεχνολογία χρησιμοποιούν και τις κάμνουν τόσο υπέροχες !

Έλα όμως που τα κορίτσια θέλουν να αποκτήσουν κι αυτές το σώμα της Barbie. Ναι αλλά διάβαζα κάπου πως το σώμα της είναι παθολογικά αδύνατο και με τέτοιο σώμα δεν μπορεί φυσιολογικά να έχει τόσο μεγάλο στήθος. Δηλαδή το σώμα της Barbie υπάρχει μόνο στα παραμύθια. Δυστυχώς τα δικά μας επιχειρήματα δεν μπορούν νικήσουν την πειθώ της τεχνολογίας.

Και μετά απορούμε γιατί τα παιδιά μας ή δεν παντρεύονται ή μόλις παντρευτούν θέλουν να χωρίσουν. Εμείς τα μεγαλώσαμε με πρότυπα τον άγιο Γεώργιο, τον άγιο Δημήτριο, την αγία Παρασκευή, την αγία Αικατερίνη κι έτσι τα μάθαμε να θυσιάζονται για τους άλλους και να υπομένουν τα βάσανα της έγγαμης ζωής ; Εμείς αντί να φροντίσουμε να μάθουν να στηρίζονται στον Χριστό κι απ’ Αυτόν να παίρνουν δύναμη στις δυσκολίες της ζωής τους, τ’ αφήσαμε έρμαια στο έλεος κάθε υπέροχης τεχνολογίας.

Λέει ο π. Γεώργιος Αλευράς ο οποίος ήταν υποτακτικός του μεγάλου αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου : «Το 1988 ο π. Πορφύριος αγόρασε ένα υπολογιστή και μας έλεγε πως αυτό το κουτί μια μέρα θα βοηθήσει πολύ κόσμο. Εγώ δεν μπορούσα να καταλάβω πως ένα κουτί θα έδινε τόση βοήθεια που έλεγε ο άγιος. Που να φανταστώ πως μετά από χρόνια θα υπήρχε το διαδίκτυο».

Νομίζω πως αυτή η βοήθεια από την τεχνολογία που έλεγε ο άγιος, υπάρχει μόνο αν κάμνουμε καλή χρήση τής τόσο όμορφης τεχνολογίας.     

Από πού προέρχονται οι σκέψεις μας σύμφωνα με την Ορθόδοξη Εκκλησία

 

 

Ο Χρυσόστομος σε μια ομιλία του αναφέρεται στον αγώνα της Ρεβέκκας να γλιτώσει τον γιό της Ιακώβ από τον αδελφό του Ησαύ που ήθελε να τον σκοτώσει. Έτσι ο Θεός έφερε στο μυαλό της Ρεβέκκας το σχέδιο να προσποιηθεί στον άντρα της τον Ιακώβ πως θα πεθάνει αν πάρει από το μέρος εκείνο γυναίκα ο Ιακώβ, αλλά να πάει να βρει γυναίκα από την δικιά της πατρίδα που ήταν μακριά.

 Έτσι ούτε τον φθόνο του Ησαύ φανέρωσε στον πατέρα του, αλλά και τον Ιακώβ μπόρεσε με την ευλογία του πατέρα του να απομακρύνει. Δεν πιστεύω να σκανδαλίστηκε κανείς επειδή ο Θεός πρότεινε το ψέμα ; Θα προτιμούσατε να γίνει αδελφοκτονία ;

Λέει λοιπόν ο Χρυσόστομος: «Σκόπει πως ευπρόσωπον εύρε πρόφασιν. Όταν γαρ ημίν η άνωθεν συμπράττη δεξιά, και τα δυσχερή εύκολα γίνεται, και τα δύσκολα ράδια. Επεί ούν και αύτη είχε τον των όλων Θεόν συναινούντα αυτής τη γνώμη, πάντα τα δυνάμενα συντελείν τη οικονομία τη μελλούση, και του παιδός τη σωτηρία, υπέβαλεν αυτής τη διανοία».

Μετάφραση : Πρόσεξε πως βρήκε καλή δικαιολογία. Διότι όταν μας βοηθάει η δεξιά του Θεού, και τα δυσχερή γίνονται εύκολα και τα δύσκολα εύκολα. Επειδή λοιπόν και αυτή είχε την συναίνεση του Θεού στην απόφασή της, όλα όσα μπορούσαν να συντελέσουν στην πραγματοποίηση του σχεδίου του Θεού και στην σωτηρία του παιδιού, ο Θεός τα έφερε σκέψεις στο μυαλό της.   

Και λίγο παρακάτω λέει : «Ταύτα ποιεί ο δίκαιος, ουκ οίκοθεν ορμώμενος, αλλά της άνωθεν χάριτος ενηχούσης αυτού τη διανοία». Εδώ σχολιάζει ο Χρυσόστομος πως το τέχνασμα να βάλει ο Ιακώβ ξεφλουδισμένα ραβδιά στις ποτίστρες των προβάτων ώστε τα πρόβατα βλέποντας τα ραβδιά να γεννάνε στην συνέχεια παρδαλά πρόβατα τα οποία θα ανήκαν στον Ιακώβ και όχι στον πεθερό του τον Λάβαν, αυτό το τέχνασμα δεν προήλθε από τον Ιακώβ, αλλά ο Θεός το αποκάλυψε στο μυαλό του.

Νομίζω και μόνο από τα παραδείγματα αυτά φαίνεται καθαρά πως κάποιες σκέψεις που μας έρχονται στο μυαλό είναι από τον Θεό. Άλλες σκέψεις που μας έρχονται είναι δικές μας. Προέρχονται από το συνειδητό, από το ασυνείδητο, από όσα έχουμε ζήσει, από όσα έχουμε καταλάβει, από φοβίες μας, από εμπειρίες μας. Δηλαδή η πηγή αυτών των σκέψεων είναι ο εαυτός μας.

Σύμφωνα όμως με την διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας υπάρχει και μια τρίτη πηγή των σκέψεων που μας έρχονται. Ο Διάβολος. Ο Πονηρός επειδή είναι πνεύμα μπορεί να φέρνει σκέψεις στο μυαλό μας. Αυτές τις σκέψεις, είτε μας παρακινούν να κάνουμε κάτι «καλό», είτε μας παρακινούν να κάνουμε κάτι κακό πρέπει να μην τις δώσουμε καμιά σημασία.

Για παράδειγμα είμαστε στο διαδίκτυο και μας  πετάει μια σκέψη να δούμε κάτι πονηρό. Ο Διάβολος δεν ξέρει αν αποδεχτήκαμε την συμβουλή του και περιμένει να δει αν θα το κάνουμε. Φυσικά εμείς καταλαβαίνοντας την προσβολή μια καλή κίνηση είναι να γονατίσουμε και να προσευχηθούμε οπότε ο Διάβολος κατά το κοινώς λέγειν «πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος».  

Το πρόβλημα είναι πως όταν μας έρχεται μια σκέψη στο μυαλό δεν μπορούμε να ξέρουμε από ποια από τις τρεις πηγές προέρχεται. Επειδή και ο Διάβολος τις σκέψεις που μας φέρνει σαν «καλές» μας τις προτείνει. Θυμηθείτε τον μεγάλο μας σοφό Σωκράτη που έλεγε «ουδείς εκών κακός». Πολλοί κακοί είναι κακοί επειδή απλώς έχουν πιαστεί στις παγίδες του Διαβόλου, για να σχολιάσω από χριστιανικής πλευράς τα λόγια του μεγάλου σοφού.

Μόνο μεγάλοι άγιοι είχαν το χάρισμα της διάκρισης των σκέψεων. Ρώτησαν κάποτε έναν ασκητή μοναχό που ζούσε έγκλειστος , δηλαδή ζούσε κλεισμένος σε μια σπηλιά και δεν έβλεπε άνθρωπο. «Τι κάμνεις μόνος όλη μέρα ;». Και τους απάντησε : «Εξετάζω τις σκέψεις που περνάνε από το μυαλό μου, για να καταλάβω από πού προέρχονται».

Νομίζω εμείς σήμερα στο χάος της πληροφορίας που ζούμε, όχι τις σκέψεις δεν είμαστε σε θέση να εξετάσουμε, αλλά ούτε καν και αυτά που βλέπουμε και ακούμε. Γι αυτό αυτήν την περίοδο της άσκησης που μόλις ξεκίνησε, ας μην κάνουμε μόνο νηστεία φαγητών, αλλά ας κάνουμε και νηστεία στις πληροφορίες που δεχόμαστε.

Καλή Σαρακοστή !              

Σκέψεις για τα προγράμματα Erasmus στο Λύκειο

 

 Με τα προγράμματα Erasmus που γίνονται στα Λύκεια εδώ και χρόνια δεν ασχολήθηκα ποτέ, μιας και τα μαθήματα που διδάσκω εξετάζονται είτε με Πανελλαδικές Εξετάσεις είτε με τράπεζα θεμάτων και πάντα δύσκολα βγάζω την ύλη. Βέβαια η συμμετοχή σε δυο τρία Erasmus μετράει για διευθυντικές θέσεις όσο ένα μεταπτυχιακό (να μην το σχολιάσω) αλλά προσωπικά για τέτοιες θέσεις δεν ενδιαφέρομαι.

Για να λέμε όμως και την αλήθεια ακόμα δεν έχω καταλάβει την ωφέλεια αυτών των προγραμμάτων στην μαθησιακή διαδικασία στο Λύκειο. Αυτό που βλέπω είναι τι κάμνουν όταν έρχονται στο Σχολείο μας 3 καθηγητές με 10 μαθητές και μαθήτριες από κάποια πόλη της Ευρώπης και φαντάζομαι πως κάτι παρόμοιο θα γίνεται και όταν πηγαίνουν οι δικοί μας στην πόλη τους.

Για κάποιες ώρες οι επισκέπτες εκπαιδευτικοί και μαθητές βρίσκονται στο Σχολείο μας, τους κάμνουν οι δικοί μας (του Erasmus) κάποιες παρουσιάσεις και τον υπόλοιπο καιρό επισκέπτονται μουσεία και αξιοθέατα στην περιοχή. Πέστε μου εσείς, τι ωφέλεια κερδίζουμε οι υπόλοιποι 25 καθηγητές του Λυκείου και οι υπόλοιποι 250 μαθητές επειδή για μια εβδομάδα 3 καθηγητές και 10 μαθητές του Σχολείου ενημερώθηκαν για την κατάσταση σε άλλες χώρες και επισκέφθηκαν αξιοθέατα ; Ξέρω, θα μας κάνουν «διάχυση καλών πρακτικών», μόνο που τόσα χρόνια αυτό που βλέπω είναι πως η μαθησιακή διαδικασία στο Λύκειο πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. 

Εννοείται βέβαια πως για την ξενάγηση των ξένων απασχολούνται αρκετοί εκπαιδευτικοί και οι μαθητές που είναι στο πρόγραμμα, κάμνοντας τα πάντα για να μείνουν οι ξένοι ευχαριστημένοι, πράγμα που φέρνει και στο υπόλοιπο Σχολείο μια αναστάτωση.

Άρα μια δυο εβδομάδες τον χρόνο το Λύκειο υπολειτουργεί. Αν σκεφθείτε πως και οι δικοί μας του προγράμματος  Erasmus αντίστοιχα θα ανταποδώσουν την επίσκεψη στην πόλη τους υπολογίστε αρκετές χαμένες ώρες διδασκαλίας οι οποίες και αυτές είναι έξω από τον υπολογισμό των διαθέσιμων διδακτικών ωρών στο Λύκειο.

Κάποια φορά αποφάσισα να σημειώνω πόσες ώρες μαθημάτων στο Λύκειο χάνονται, αλλά ήταν τόσο πολλές που απελπίστηκα και το σταμάτησα. Μήπως απορείτε πώς καλύπτεται η διδακτέα ύλη ; Ευτυχώς την δουλεύουν και στα φροντιστήρια. Γι αυτό υποστηρίζω πως όσο στην Ελλάδα υπάρχει η νοοτροπία των φροντιστηρίων δεν μπορεί να οικοδομηθεί ένα σοβαρό εκπαιδευτικό σύστημα. Γιατί εγώ που δεν πήγα ούτε μια ώρα φροντιστήριο δεν έγινα σοβαρός επιστήμονας ; Απλώς με τα φροντιστήρια εκπαιδεύουμε τους Έλληνες μαθητές στην ανευθυνότητα.

Θέλω όμως να σταθώ σε ένα σοβαρό θέμα. Στα ταξίδια με τα Erasmus οι καθηγητές μένουν σε ξενοδοχείο, οι μαθητές όμως και οι μαθήτριες φιλοξενούνται στα σπίτια των μαθητών και μαθητριών τούς οποίους κι αυτοί στην Ελλάδα φιλοξένησαν. Για παράδειγμα την εβδομάδα αυτή μαθήτριες από το Σχολείο μας φιλοξενούνται σε σπίτια  σε μια πόλη δυο ώρες έξω από το Παρίσι.

Χθες συνάντησα την μητέρα μιας τέτοιας μαθήτριας και σε ερώτησή μου πως περνάει μου απάντησε «καθόλου καλά, αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι σαν κι εμάς, έχουν άλλη φιλοσοφία, έχουν ψυχρότητα». Συχνά μας λένε οι συμμετέχοντες πως σε κάποιες χώρες δεν χορταίνουν φαγητό. Ενώ στην Ελλάδα η φιλοξενία που τους παρέχουν είναι πλούσια, αυτοί τους την ανταποδίδουν με τσιγγουνιά.

Εγώ όμως θέλω να σας ρωτήσω : στο να κοιμάται ένα κορίτσι του Λυκείου μόνο του σε μια οικογένεια όπως τώρα στην Γαλλία που βρίσκονται τα δικά μας, δεν βλέπετε κανέναν κίνδυνο ; Δηλαδή είμαστε σίγουροι πως ο άντρας του σπιτιού ή τα αγόρια του σπιτιού αποκλείεται να την παρενοχλήσουν σεξουαλικά επειδή θα σεβαστούν τον νόμο της φιλοξενίας. Ή επειδή θα τους εμποδίσει η κοπέλα του σπιτιού που φιλοξενήθηκε στην Ελλάδα.

Επειδή τα προγράμματα Erasmus γίνονται και στο Γυμνάσιο, είναι πιθανόν μια μαθήτρια της Α΄ Γυμνασίου να κοιμάται μια εβδομάδα σε κάποιο σπίτι σε χώρα της Ευρώπης. Δηλαδή εκτίθενται μαθητές και μαθήτριες σε μεγάλους κινδύνους επειδή οι γονείς δεν μπορούμε να πούμε «όχι» στα παιδιά μας και οι εκπαιδευτικοί για να πει «μπράβο» το Υπουργείο Παιδείας στο Σχολείο μας !   

Μα θα πει κάποιος, δεν ακούστηκε στα Erasmus κάποια σεξουαλική παρενόχληση. Κι εγώ του απαντώ. Πρώτον, και να έχει συμβεί θα μας το έλεγαν ; Ξέρετε πόσα έχουν συμβεί σε πολυήμερες εκδρομές του Σχολείου μου και δεν μας είπαν τίποτα, αλλά τα πληροφορήθηκα τυχαία ; Και δεύτερον, από τόσο σοβαρούς κινδύνους δεν είναι καλύτερα να προστατεύουμε τους μαθητές και τις μαθήτριες ;  

Θα μου πείτε, μα εμείς βλέπουμε στις εφημερίδες ωραίες φωτογραφίες που ανεβάζουν οι εκπαιδευτικοί από την χώρα που επισκέφθηκαν με το Erasmus και είναι όλοι χαμογελαστοί και χαρούμενοι. Συμφωνώ, απλώς αυτά που παρουσίασα εγώ αφορούν καταστάσεις πίσω από τις φωτογραφίες. 

Αδέλφια μας Στρατιώτες

 

 

Πολύ με συγκινούσαν τα λόγια, κάθε φορά που τα άκουγα, του εκφωνητή στο Πολυτεχνείο το Νοέμβριο του 1973 «Αδέλφια μας Στρατιώτες». Γι αυτό θα τολμήσω κι εγώ να τα χρησιμοποιήσω για να απευθυνθώ στους Έλληνες Στρατιώτες, επειδή ακούγονται φωνές πως στα πλαίσια του ΝΑΤΟ πρέπει να σταλούν να πολεμήσουν σε άλλες χώρες.  

Αδέλφια μας Στρατιώτες, η αποστολή σας είναι να υπερασπίζεστε την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας. Δεν έχετε καμιά υποχρέωση να πολεμήσετε ούτε για την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας, ούτε του Ισραήλ ούτε κανενός. 

Αδέλφια μας Στρατιώτες, το ΝΑΤΟ (δηλαδή οι ΗΠΑ), για το οποίο θα σας πουν να πολεμήσετε έχει αιματοκυλίσει όλη την Γη. Ιράκ, Σερβία, Συρία… και παλιότερα Βιετνάμ, Κορέα, και εγώ δεν ξέρω που αλλού, πάντα δήθεν για το καλό της ανθρωπότητας αυτοί οι αυτοαποκαλούμενοι Σωτήρες της έχουν χύσει ποτάμι το ανθρώπινο αίμα.

 Αδέλφια μας Στρατιώτες, κανείς ποτέ δεν θα σας τιμήσει επειδή συμμετείχατε σε πολέμους έξω από την Ελλάδα. Ποιος τίμησε τους Έλληνες Στρατιώτες που σκοτώθηκαν στο Βιετνάμ και την Κορέα ; Απολύτως κανείς.

Αδέλφια μας Στρατιώτες, οφείλετε να υπακούτε στις εντολές των ανωτέρων σας μόνο αν είναι σύμφωνες με το Σύνταγμα της Ελλάδας. Δεν έχετε καμιά υποχρέωση από το Σύνταγμα να πάτε να σκοτωθείτε πολεμώντας σε άλλες χώρες επειδή οι Κυβερνήσεις της Ελλάδας αντί να φροντίζουν για το συμφέρον της Ελλάδας όπως ορκίστηκαν τότε που τους ψήφισε ο Λαός, υπακούν πειθήνια στους ξένους.

Αδέλφια μας Στρατιώτες, το σπουδαιότερο στον άνθρωπο είναι να τα έχει καλά με την συνείδησή του. Έτσι έλεγε μπράβο στον Κολοκοτρώνη, τον Καραϊσκάκη και σε όλους τους αγωνιστές του 1821 η συνείδησή τους, έλεγε μπράβο στους Έλληνες Στρατιώτες που θυσίαζαν την ζωή τους για τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους για να μην περάσουν οι Ιταλοί το 1940. Εσάς γιατί να σας πει μπράβο η συνείδησή σας αν σκοτωθείτε στην Ουκρανία ή την Γάζα ή την Συρία εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των μεγάλων ;

Αδέλφια μας Στρατιώτες, έφτασε ο καιρός να ξεχωρίσει η ήρα από το σιτάρι. Πλέον στην Ελλάδα θα έχουμε να διαλέξουμε ένα από τα δύο : ή να γίνουμε ήρωες ή να γίνουμε σκουλήκια. Είναι φαίνεται θέλημα του Θεού να μην υπάρχουν ενδιάμεσες καταστάσεις. Ήδη με την ψήφιση του γάμου για τους ομοφυλόφιλους οι Βουλευτές επέλεξαν την θέση τους. Και εσείς Στρατιώτες της Ελλάδας, όπως κι όλοι εμείς, αργά ή γρήγορα, αναγκαστικά θα πρέπει να επιλέξουμε. 

Αδέλφια μας Στρατιώτες, ακούστε τον συνταξιούχο Φυσικό Αθανάσιο Ρακοβαλή, ο οποίος είχε γνωρίσει πολύ καλά τον άγιο Παΐσιο, και είπε στην ομιλία του στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Κατερίνης στις 4/12/2023 με θέμα «Μου είπε ο άγιος Παΐσιος» και μη λάβετε μέρος στους πολέμους έξω από την Πατρίδα μας  :

 «Σε μερικούς δε συμφέρει να υπάρχει η Ελλάδα. Οι εχθροί μας θέλουν να μας ξεσκίσουν και οι δήθεν φίλοι μας να μας τσαλακώσουν, να μας κάνουν κομμάτια. Δεν πειράζει όμως, έχουν οι άνθρωποι τα σχέδιά τους κι έχει και ο Θεός τα δικά Του. Και στο τέλος θα φέρει έτσι τα συμφέροντα των μεγάλων που θα αναγκαστούν να μας βοηθήσουν. Όχι από αγάπη ή φιλία ή δικαιοσύνη, αλλά γιατί έτσι θα φέρει ο Θεός τα συμφέροντά τους. Θα πολεμάνε μεταξύ τους, δεν θα μπορεί να νικήσει ο ένας τον άλλο και θα βρουν σαν συμβιβαστική λύση και θα πούνε, την Κωνσταντινούπολη ούτε εμείς θα την πάρουμε ούτε εσείς, θα την δώσουμε στους Έλληνες. Και θα μπει ελληνικός στρατός στην Πόλη χωρίς να πολεμήσει. Γιατί εμείς όπως έχουμε φτάσει σήμερα δεν είμαστε ικανοί να την πάρουμε. Η Πρόνοια του Θεού θα τα οικονομήσει και θα μας δώσουν την Πόλη.

Η Τουρκία θα διαλυθεί και θα κάνουν κράτος οι Κούρδοι και οι Αρμένιοι θα πάρουν πίσω τα μέρη τους. Αυτή είναι μια προφητεία. Η Ορθόδοξη Εκκλησία πιστεύει στους προφήτες, Ησαΐα, Ιερεμία, σε όλους τους προφήτες. Αυτή είναι μια προφητεία. Σας την λέω γιατί εγώ είμαι σίγουρος ότι θα γίνουν. Πολύ σίγουρος. Και σας προτρέπω να την λέτε κι εσείς, γιατί όταν θα γίνει, οι άνθρωποι θα σκεφτούν και θα πουν, για κάτσε ρε παιδί μου, πως τόξερε ; Είναι κάποιος άθεος, άπιστος ή αμφισβητεί ή δεν πιστεύει. Αν είναι λίγο καλοπροαίρετος, θα πει, καλά αυτό το έλεγε ο πατήρ Παΐσιος τόσα χρόνια πριν, πως τόξερε ; Αυτό είναι μια πνευματική βοήθεια και θα βοηθηθεί αυτός ο άνθρωπος να πλησιάσει τον Θεό, να γνωρίσει τον Θεό. Γιατί πιστεύω τις προφητείες του αγίου Παϊσίου ; Επειδή πολλά που μου είπε ότι θα συμβούν στην δική μου ζωή, πραγματικά μετά πολλά χρόνια συνέβησαν όπως ακριβώς το είπε».

Διάβασα κάπου πως οι ΗΠΑ προτείνουν, μιας και γίνονται πολλές εκτοξεύσεις πυραύλων στην Ουκρανία, πως είναι ευκαιρία να εκπαιδευτούν και Έλληνες Αξιωματικοί. Δηλαδή όχι να πολεμήσουν, απλώς να εκπαιδευτούν. Βέβαια αν οι πύραυλοι πέφτουν πάνω στους Ρώσους αυτό δεν έχει σημασία, αυτοί τους προσκαλούν για άσκηση. «Οὐαὶ  ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί».

Τα κινητά και η συνείδηση των νέων

 

 

Είδα ένα ντοκιμαντέρ στο Netflix που με προβλημάτισε και από την στενοχώρια μου δεν μπόρεσα να το δω όλο. Αφορούσε τον βιασμό μιας 20χρονης φοιτήτριας στην Ισπανία από πέντε άντρες οι οποίοι αποκαλούσαν την ομάδα τους «αγέλη των λύκων».

Τον Ιούλιο του 2016 στην Παμπλόνα της Ισπανίας όπως κάθε χρόνο γινόταν ένα διάσημο Φεστιβάλ με μεγάλη κοσμοσυρροή. Το τραγικό αστείο είναι πως η Παμπλόνα είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη για την έμφυλη βία και παντού υπήρχαν αφίσες και συνθήματα ενάντια στην σεξουαλική βία.

Αυτή λοιπόν η «αγέλη των λύκων» οι οποίοι και είχαν βιάσει κι άλλες γυναίκες στο παρελθόν, πήγαιναν από την Σεβίλλη στο Φεστιβάλ για να βιάσουν κάποια γυναίκα. Μια 20χρονη φοιτήτρια νωρίς το βράδυ καθόταν σε ένα παγκάκι ενώ ο φίλος της με τον οποίο είχαν έλθει στο Φεστιβάλ κοιμόταν στο αυτοκίνητο. Ένας άντρας από την αγέλη κάθισε δίπλα της στο παγκάκι και την ρωτούσε για τον εαυτό της, πως ήρθε στο Φεστιβάλ και παρόμοια.

Κάποια στιγμή της πρότεινε να περπατήσουν και στον δρόμο επιχείρησε να την αγκαλιάσει και να την φιλήσει. Αυτή ανταπέδωσε το φιλί. Μετά της πρότεινε να πάνε σε κοντινό ξενοδοχείο να κάνουν σεξ κι αυτή δέχθηκε. Φυσικά αντί για ξενοδοχείο μπήκαν στην είσοδο μιας πολυκατοικίας όπου περίμεναν οι υπόλοιποι της αγέλης κι εκεί σε μια απόμερη γωνιά την βίασαν.

Η κοπέλα ενώ κατάλαβε την παγίδα που της έστησαν δεν αντιστάθηκε και απλώς έκλεισε τα μάτια και τους άφησε να κάνουν ότι θέλουν για να τελειώσει όλο αυτό μια ώρα νωρίτερα. Όποτε άνοιγε τα μάτια λέει, έβλεπε μόνο δέρμα και τατουάζ, επειδή είχαν τατουάζ όλοι τους. Τελικά την άφησαν μισόγυμνη και της έκλεψαν και το κινητό της.

Βγήκε η κοπέλα έξω από την πολυκατοικία και έκλαιγε διαπιστώνοντας πως της έκλεψαν και το κινητό της (φοβάμαι πως περισσότερο γι αυτό έκλαιγε). Κάποιο ζευγάρι που την είδε της μίλησε και ειδοποίησαν την Αστυνομία. Αν και ήταν υπερβολικά δύσκολο να τους βρουν στο τεράστιο πλήθος ανθρώπων που είχε πλημυρίσει την Παμπλόνα λόγω του Φεστιβάλ, επειδή αυτή η πόλη ήταν πολύ ευαισθητοποιημένη στα θέματα αυτά, η Αστυνομία έκανε τα αδύνατα δυνατά και τους βρήκε.

Το θέμα πήρε τεράστια έκταση στα ΜΜΕ και ο κόσμος ήταν διχασμένος στο κατά πόσο έφταιγε και η φοιτήτρια σ’ αυτό που έγινε. Τότε ανακάλυψαν πως η «αγέλη των λύκων» είχε βιάσει κι άλλες γυναίκες με παρόμοιο τρόπο, αλλά και πάλι το Δικαστήριο δεν μπορούσε να αποφασίσει αν υπήρχε συναίνεση της κοπέλας. «Όταν σε φίλησε αυτός ήσουν ερεθισμένη για σεξ ;» την ρώτησαν. « Όχι, απάντησε, επειδή δεν φιληθήκαμε πολύ». Στο σημείο αυτό από την στενοχώρια μου, σταμάτησα να βλέπω το ντοκιμαντέρ.

Θα εκφράσω τις σκέψεις μου κι ας πείτε πως είναι χαζές. Νομίζω πως η 20χρονη Ισπανίδα φοιτήτρια είναι σαν μια συνηθισμένη νέα στην Ελλάδα. Ουσιαστικά είναι άθεη, άρα δεν έχει οδηγό της ζωής της τα λόγια του Ευαγγελίου και ενεργεί σύμφωνα με την συνείδησή της δηλαδή αυτό που θεωρεί σωστό από την εμπειρία της. Χωρίς μεγάλο λάθος θα μπορούσα να πω ότι θεός της είναι το κινητό αφού συνεχώς είναι απασχολημένη μ’ αυτό. Προφανώς στο παγκάκι που καθόταν θα ήταν απασχολημένη με το κινητό της την ώρα που την πλησίασε ο άντρας της αγέλης.

Πώς να λειτουργήσει όμως η συνείδηση των νέων όταν είτε σε παρέα βρίσκονται είτε είναι μόνοι τους το μυαλό τους είναι στο κινητό ; Με δυσκολία τους συγκρατούμε κατά την ώρα του μαθήματος να μην κοιτάξουν το κινητό (δεν εγγυώμαι πως το καταφέρνουμε). Για τα διαλλείματα ξεχάστε το. 

Μήπως έχετε απορία τι κάμνουν συνέχεια με το κινητό ; Τα πάντα. Ακούν μουσική, βλέπουν βίντεο, βλέπουν φωτογραφίες, παίζουν παιχνίδια, στοιχήματα, ταινίες, στέλνουν μηνύματα (πριν λίγη ώρα στο Σχολείο μια μαθήτρια μου είπε πως πότιζε τον κήπο που έφτιαξε στο κινητό !) και καμιά φορά το χρησιμοποιούν και σαν τηλέφωνο, και ότι άλλο περνάει από το νου σας.

 Κανένα ενδιαφέρον για τον κόσμο που βρίσκεται γύρω τους, για την όμορφη φύση, για τους ανθρώπους, τίποτα, τίποτα (ούτε ακόμα και για το φλερτ !). Μέχρι την ώρα που θα ξαπλώσουν, που κι εκεί ακόμα το έχουν κάτω από τα σκεπάσματα, είναι με το κινητό. Μετά που είναι το παράξενο αν νεκρωθεί η συνείδησή τους ;  

Δεν θα υπήρχε πρόβλημα με τα κινητά αν οι νέοι είχαν για ζωή τους τον Θεό και όχι τα κινητά. Αν ένοιωθαν την ανάγκη να γονατίσουν μπροστά στις εικόνες και να προσευχηθούν, αν μελετούσαν το Ευαγγέλιο, αν είχαν μια σχέση με τον Θεό. Δεν είναι η ζωή το κινητό. Ο Χριστός είναι η ζωή. «ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν» (Ιωαν.10,10).

Δεν θέλω να πω ότι κάθε νέα θα ενεργούσε όπως ενήργησε η 20χρονη Ισπανίδα. Απλώς μου περνάει η σκέψη πως για την τόσο επιπόλαιη συμπεριφορά της μεγάλη ευθύνη είχε και η προσκόλληση στο κινητό της.  

Γιατί τόση δειλία σήμερα ;

 

 

Είχαν σε κάποιο κανάλι της τηλεόρασης προσκεκλημένο έναν Καθηγητή του Πολυτεχνείου για να εξηγήσει την έκρηξη που συνέβηκε κατά το έγκλημα των Τεμπών. Το μόνο ουσιαστικό που είπε ο Καθηγητής ήταν πως η μορφή μανιταριού της έκρηξης δείχνει ότι προκλήθηκε από αέριο και όχι υγρό και πως μπορεί η αιτία να ήταν μια μποτίλια υγραερίου ! Και συνεχώς διαβεβαίωνε για την ασφάλεια των τρένων και τουλάχιστον τρεις φορές είπε πως αύριο ταξιδεύει με το τρένο.

Ρωτήθηκε μια Καθηγήτρια του Συνταγματικού Δικαίου για το αν με τις πάνω από ένα εκατομμύριο υπογραφές που μάζεψε η κ. Καρυστιανού μπορεί να αρθεί η ασυλία των Βουλευτών και να ενεργοποιηθεί ο νόμος περί ευθύνης Υπουργών. Και απάντησε πως δεν προβλέπεται από το Σύνταγμα ! 

Μήπως έχετε απορία ποια είναι η αιτία για την τόσο «εμπεριστατωμένη» έρευνα του Καθηγητή του Πολυτεχνείου και για την τόσο απλοϊκή απάντηση της Καθηγήτριας του Συνταγματικού Δικαίου ;  Μήπως ακόμα έχετε την απορία γιατί εδώ και τόσα χρόνια στην Ελλάδα που «ο κόσμος καίγεται» ελάχιστοι Πανεπιστημιακοί Καθηγητές, οι οποίοι θεωρούνται τα φώτα της Ελλάδας, έχουν πάρει υπεύθυνα θέση ;

Νομίζω η απάντηση βρίσκεται σε μια λέξη. Δειλία. Δειλιάζουν να υψώσουν το ανάστημά τους μπροστά στην εξουσία και να υποστηρίξουν την αλήθεια που θα έπρεπε να γνωρίζουν από την θέση που έχουν. Γιατί μετά πιθανόν να χάσουν την θέση που έχουν ή τουλάχιστον να βρουν τον μπελά τους από την εξουσία που τους πληρώνει.

Τι λέτε κ. Καθηγητά; Με την σύγκρουση των τρένων δημιουργήθηκε μια κόλαση στο μέρος εκείνο κι εσείς ισχυρίζεστε πως μια μποτίλια υγραερίου προκάλεσε αυτή την έκρηξη ; Μιλάτε για Σύνταγμα κ. Καθηγήτρια του Συνταγματικού Δικαίου την ώρα που περισσότεροι από ένα εκατομμύριο πολίτες ζητούν να ενεργοποιηθεί ένας νόμος ; Μα γι αυτούς έγινε το Σύνταγμα και γι αυτό ο Ελληνικός Λαός είναι πάνω από το Σύνταγμα.

Μου θυμίζουν αυτά τους Εβραίους που διαμαρτυρόντουσαν επειδή ο Χριστός θεράπευε ανθρώπους την ημέρα της αργίας του Σαββάτου. Και τους έλεγε ο Χριστός : «Το Σάββατο έγινε για τον άνθρωπο και όχι ο άνθρωπος για το Σάββατο». Το Σύνταγμα έγινε για τους πολίτες και όχι οι πολίτες για το Σύνταγμα.

Όταν από ευθύνη του Κράτους δολοφονούνται άνθρωποι, όπως έγινε στα Τέμπη, στο Μάτι και εγώ δεν ξέρω που αλλού, πρέπει απ’ ευθείας να τιμωρούνται οι ένοχοι, Πρωθυπουργοί, Υπουργοί … όποιος κι αν είναι. Έτσι γίνεται ακόμα και σε τριτοκοσμικές χώρες όπως στο Καμερούν στο οποίο έλεγε ο π. Ευάγγελος Παπανικολάου επειδή ο Πρωθυπουργός και κάποιοι Υπουργοί καταχράστηκαν δημόσιο χρήμα απ’ ευθείας μπήκαν στην φυλακή.

Και στην Ελλάδα ενώ το απαιτούν πάνω από ένα εκατομμύριο πολίτες, μας λέει η κ. Καθηγήτρια πως δεν το προβλέπει το Σύνταγμα. Φυσικά και δεν το προβλέπει, γιατί που να φανταστούν αυτοί που συνέταξαν το Σύνταγμα, ότι θα έλθει εποχή που στην Ελλάδα το Κράτος θα δολοφονεί πολίτες ;  

Σήμερα στην Ελλάδα από τις πολλές ανέσεις που έχουμε αυξήθηκε πολύ η δειλία μας. Γιατί οι πρόγονοί μας ήταν τόσο θαρραλέοι, ενώ εμείς είμαστε τόσο φοβητσιάρηδες ; Για δυο λόγους. Πρώτον αυτοί ζούσαν με στερήσεις. Τι είχαν, τι έχασαν. Και δεύτερον, είχαν ζωντανή σχέση με τον Θεό, ενώ πολλοί από εμάς σήμερα ουσιαστικά γίναμε άθεοι.

Αν αμφιβάλλετε θυμηθείτε τα λόγια του Γέρου του Μοριά, Θεόδωρου Κολοκοτρώνη : «Όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως και έπειτα υπέρ Πατρίδος». Αν αυτοί είχαν την δειλία που έχουμε σήμερα εμείς, ακόμα σκλάβοι στους Τούρκους θα ήμασταν.      

Η αλήθεια για τις καταλήψεις των Πανεπιστημίων

 

 

Μετά τα Χριστούγεννα σχεδόν σε όλες τις Πανεπιστημιακές Σχολές της Ελλάδας σταμάτησαν τα μαθήματα επειδή ξεκίνησαν οι καταλήψεις. Το φαινόμενο των καταλήψεων ξεκίνησε μετά την μεταπολίτευση του 1974. Πριν την Χούντα δεν νομίζω να γινόντουσαν καταλήψεις στα Πανεπιστήμια.

Όταν πήγα πρωτοετής φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων τον Οκτώβριο του 1979 οι φοιτητές του Φυσικού είχαν ήδη χάσει ένα εξάμηνο εξ αιτίας κατάληψης του Τμήματος την προηγούμενη χρονιά. Ολόκληρο τον Ιανουάριο του 1982 που ήμουν τριτοετής φοιτητής υπήρχε κατάληψη στο Πανεπιστήμιο για να μην περάσει ο νόμος – Πλαίσιο, αλλά ευτυχώς δεν χάσαμε το εξάμηνο.

Τώρα που είναι η μικρή μου κόρη φοιτήτρια στο ΑΠΘ εδώ και 2 μήνες δεν κάμνουν μαθήματα επειδή η Σχολή της τελεί υπό κατάληψη. Δηλαδή πολλοί γονείς που νοικιάζουμε σπίτι στην Θεσσαλονίκη για να σπουδάσουν τα παιδιά μας, έχουμε ήδη πληρώσει άδικα, αφού τα παιδιά μας έφυγαν από την Θεσσαλονίκη, 2 ενοίκια συν τα κοινόχρηστα.

Ο λόγος που γίνονται τώρα οι καταλήψεις είναι γνωστό σε όλους πως είναι για να μη δημιουργηθούν στην Ελλάδα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Στην Ελλάδα έχουμε Ιδιωτικά Νηπιαγωγεία, Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια, αλλά το Σύνταγμα απαγορεύει την δημιουργία Ιδιωτικών Πανεπιστημίων. Δηλαδή αυτό που ετοιμάζεται να νομοθετήσει η Κυβέρνηση είναι αντίθετο με το Σύνταγμα της Ελλάδας (θαρρείς και τόσα άλλα που έχουν νομοθετήσει ήταν σύμφωνα).

 Είναι όμως σύμφωνο με το Σύνταγμα κάθε τόσο να γίνεται μπάχαλο στα κρατικά Πανεπιστήμια ; Είναι σύμφωνο με το Σύνταγμα στα Πανεπιστήμια να υπάρχει αναξιοκρατία και να καταλαμβάνουν τις θέσεις αυτοί που είναι σε κλίκες κι ας μην το αξίζουν ;

 Είναι σύμφωνο με το Σύνταγμα τα παιδιά μας να κινδυνεύουν από κάθε εγκληματία που βρίσκει άσυλο στους  χώρους του Πανεπιστημίου επειδή η κυβέρνηση αν και διόρισε κάποιους για την φύλαξη δεν τόλμησε να τους τοποθετήσει στα Πανεπιστήμια αλλά τους πήρε σαν αστυνομικούς σε Αστυνομικά τμήματα ;

 Είναι σύμφωνο με το Σύνταγμα όποιος δεν εισάγεται με  τις Πανελλαδικές Εξετάσεις σε Πανεπιστήμιο της Ελλάδας να εγγράφεται απ’ ευθείας σε Ιδιωτικά Πανεπιστήμια της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας και πληρώνοντας ένα σωρό χρήματα στις χώρες αυτές να επιστρέφει μετά στην Ελλάδα ως Πτυχιούχος ;

Είναι σύμφωνο με το Σύνταγμα εδώ και 2 μήνες μικρές ομάδες φοιτητών να έχουν κάνει κατάληψη σε όλες τις Σχολές και δεν επιτρέπουν να γίνουν τα μαθήματα ; Για να μη πει κάποιος πως είναι απόφαση της πλειοψηφίας των φοιτητών οι καταλήψεις θα σας περιγράψω την διαδικασία.

Συνήθως μια φορά την εβδομάδα γίνεται συνέλευση των φοιτητών για το αν θα συνεχιστεί η κατάληψη ή όχι. Πηγαίνουν λοιπόν αρκετοί φοιτητές που διαφωνούν με την κατάληψη, αλλά αυτές οι ομάδες φοιτητών που είναι υπέρ της κατάληψης τραβάνε την συνέλευση για 6 – 7 ώρες. Για τόσες ώρες σ’ ένα περιβάλλον με φωνές, βρισιές, καπνίλες, δεν κάθονται οι σοβαροί φοιτητές και πολλοί σηκώνονται και φεύγουν.

 Και όταν έρθει επιτέλους η ώρα να ψηφίσουν αυτοί που είναι υπέρ της κατάληψης δεν δέχονται η ψηφοφορία να γίνει δείχνοντας την φοιτητική ταυτότητα για να είναι σίγουρο πως κάποιος είναι φοιτητής σ’ αυτή τη Σχολή. Άρα μπορεί να ψηφίζουν και κάποιοι που δεν είναι καν φοιτητές. Συχνά μέσα στον χώρο κυκλοφορούν κουκουλοφόροι (γιατί άραγε ;) οπότε ιδίως πολλές φοιτήτριες όπου φύγει φύγει. 

Αυτές οι ομάδες φοιτητών δεν δέχονται ούτε να γίνει ηλεκτρονικά η ψηφοφορία, πράγμα που θα εξασφάλιζε την καθολική συμμετοχή όλων των φοιτητών κάθε Σχολής. Και φυσικά το αποτέλεσμα κάθε ψηφοφορίας είναι υπέρ της κατάληψης. Όλα αυτά είναι σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ελλάδας ;

Ποιο είναι το αποτέλεσμα ; Τα Πανεπιστήμια κλειστά εδώ και 2 μήνες, οι φοιτητές σκοτώνουν τον χρόνο τους, και οι γονείς πληρώνουμε τζάμπα τα ενοίκια των σπιτιών.    

Περνώντας κάποιες φορές έξω από το ΑΠΘ έβλεπα καμιά δεκαριά καταληψίες φοιτητές να είναι καθισμένοι ή ξαπλωμένοι με τα τσιγάρα και τους καφέδες έξω από τις Σχολές αφοσιωμένοι στα κινητά και προσέχοντας  να μην περάσει μέσα κανείς. Και αυτό το μπάχαλο στην Ελλάδα το ονομάζουμε Ανώτατη Εκπαίδευση ! Μετά μας φταίνε τα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια.       

Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον

 

 

Στην μόνη προσευχή που μας δίδαξε ο Χριστός το «Πάτερ ημών», το μόνο αίτημα προς τον Θεό για τα προς το ζην είναι «τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον» δηλαδή βοήθησέ μας να έχουμε σήμερα φαγητό να φάμε. Δεν Τον παρακαλάμε να μας βοηθήσει να έχουμε εργασία, να έχουμε σπίτι, να έχουμε υγεία, να έχουμε αυτοκίνητο, να πληρώσουμε το ενοίκιο, να πάμε διακοπές, τίποτα, τίποτα. Τον παρακαλάμε μόνο να έχουμε σήμερα φαγητό, τίποτε άλλο.

Ο μέγας Απόστολος Παύλος γράφει προς τον Τιμόθεο : «ἔχοντες δὲ διατροφὰς καὶ σκεπάσματα, τούτοις αρκεσθησόμεθα» (Α΄Τιμοθ. 6,8)δηλαδή πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι αν έχουμε φαγητό να φάμε και ρούχα να ντυθούμε. Ας μη βιαστούν να ορμήσουν κάποιοι, σε πιστούς χριστιανούς απευθύνεται ο Απόστολος.     

Ο Ιακώβ, ο γιός του Ισαάκ και της Ρεβέκκας, ενώ προχωρούσε μετανάστης προς ξένη χώρα παρακάλεσε τον Θεό να έχει μόνο φαγητό να φάει και ρούχα να ντυθεί : «Εάν δω μοι Κύριος άρτον φαγείν, και ιμάτιον περιβαλέσθαι». Και σχολιάζει ο Χρυσόστομος : «Μη τοίνυν έτερον τι των βιωτικών αιτούμεν παρ’ αυτού. Ανάξιον γαρ σφόδρα παρά του ούτω φιλοτίμου και τοσαύτην δυνάμεως περιουσίαν κεκτημένου ταύτα αιτείν, ά τω παρόντι συγκαταλύεται βίω, και πολλήν έχει την μεταβολήν και την μετάπτωσιν ^. τοιαύτα γαρ άπαντα τα ανθρώπινα, κάν πλούτον είπης, κάν δυναστείαν, κάν δόξαν ανθρωπίνην ^. αλλ’ αιτώμεν τα αεί μένοντα, τα διαρκή, και μεταβολήν ουκ επιστάμενα.

Μετάφραση : Ας μη ζητούμε για τα προς το ζην τίποτε άλλο από τον Κύριο, εκτός από τροφή και ρούχα που είναι τα απαραίτητα για να ζήσουμε. Διότι είναι πολύ ανάξιο να ζητάμε από τον τόσο φιλότιμο και παντοδύναμο αυτά που καταστρέφονται στην παρούσα ζωή και πολύ μεταβάλλονται και μετατρέπονται. Τέτοια είναι όλα τα ανθρώπινα, και ο πλούτος, και η εξουσία και η ανθρώπινη δόξα. Αλλά να ζητάμε αυτά που μένουν για πάντα, και δεν μεταβάλλονται ποτέ.

Μα και στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο ξεκάθαρα προστάζει ο Χριστός : «μὴ οὖν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἢ τί πίωμεν ἢ τί περιβαλώμεθα; πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖ· οἶδε γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων. ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν» (Ματθ. 6,31).

Πριν από τα λόγια αυτά λέει ο Χριστός. Γιατί ανησυχείτε μήπως δεν έχετε φαγητό να φάτε ; Δεν βλέπετε όλα τα πουλιά τα οποία ούτε σπέρνουν, ούτε μαζεύουν σε αποθήκες, και όμως κάθε μέρα έχουν φαγητό επειδή τα τρέφει ο Θεός ; Και γιατί ανησυχείτε μήπως δεν θα έχετε ρούχα να φορέσετε ; Δεν βλέπετε όλα τα λουλούδια πόσο όμορφα τα ντύνει ο Θεός που ούτε ακόμα και ο Βασιλιάς Σολομών δεν ντυνόταν τόσο όμορφα ;

Από τα λόγια αυτά μου γεννήθηκαν κάποιες απορίες στο μυαλό μου και απλώς τις μοιράζομαι μαζί σας :

Σήμερα τα νέα παιδιά δεν παντρεύονται επειδή αν παντρευτούν δεν θα έχουν κάθε μέρα φαγητό να φάνε και ρούχα να ντυθούν ;

Τα αντρόγυνα στην Ελλάδα κάμνουν μόνο ένα δυο παιδιά επειδή αν κάνουν περισσότερα δεν θα μπορούν κάθε μέρα να τα ταΐσουν και να τα ντύσουν ;

Οι γυναίκες που εδώ και πολλά χρόνια εργάζονται έξω όπως οι άντρες και άφησαν την ανατροφή των παιδιών τους να μην πω σε ποιους, είναι επειδή αν δεν δούλευαν κι αυτές, στην οικογένειά τους κάποιες μέρες θα έμεναν νηστικοί και γυμνοί ;

Οι αγρότες που εδώ και τόσα χρόνια καταφεύγουν στην τακτική των μπλόκων και ταλαιπωρούν τους υπόλοιπους πολίτες όπως εμένα που την δεκαετία του 90 με ανάγκαζαν συχνά από την Ασπροβάλτα να πηγαίνω στην Θεσσαλονίκη μέσω Σερρών, είναι επειδή αν περνούσαν τα μέτρα της εκάστοτε Κυβέρνησης θα έμεναν τα παιδιά τους νηστικά και γυμνά ;

Οι λίγοι φοιτητές που εδώ και πολλά χρόνια με «δημοκρατικές» διαδικασίες (ξέρω γι αυτό μιλάω) κάθε τόσο κάμνουν καταλήψεις των Πανεπιστημίων όπως και τώρα, και πολλοί γονείς εδώ και κοντά 2 μήνες πληρώνουμε τζάμπα τα ενοίκια των παιδιών μας που σπουδάζουν, είναι επειδή αν περάσουν οι αλλαγές της κάθε Κυβέρνησης, θα μείνουν νηστικοί και γυμνοί ;

Οι εκπαιδευτικοί και όλοι οι εργαζόμενοι που στο παρελθόν έκαμναν ατελείωτες απεργίες όπως όταν φοιτούσα στην Α΄ Λυκείου και όλο τον Μάρτιο του 1977 δεν πήγα στο σχολείο λόγω της απεργίας, το έκαμναν επειδή αν δεν γινόντουσαν δεκτά τα αιτήματά τους θα έμεναν στην οικογένειά τους νηστικοί και γυμνοί ;

Μα θα πείτε, είναι δυνατόν μόνο επειδή έχουμε κάθε μέρα να φάμε και να ντυθούμε να πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι ; Ναι, αν ήμασταν πραγματικά πιστοί ορθόδοξοι χριστιανοί. Δυστυχώς όμως στην Ελλάδα εδώ και δεκαετίες πιαστήκαμε στις παγίδες που μας έστησαν και γίναμε οι περισσότεροι Έλληνες ουσιαστικά άθεοι. Ούτε να φάμε ο ένας τον άλλο δεν θα μείνουμε ευχαριστημένοι.

Ξέρω μας κακοφαίνεται σήμερα επειδή τις δεκαετίες του 80, του 90 το (δανεικό) χρήμα έρρεε άφθονο στις τσέπες μας και καλομάθαμε. Ναι αλλά, συχνά αυτό γινόταν με τρόπους που δεν οικοδομούσαν την Οικονομία της Ελλάδας και όλοι το δεχόμασταν. Για παράδειγμα ας θυμηθούν οι αγρότες που πετούσαν τα ροδάκινα, τα μήλα, το γάλα (απόσυρση το λέγαμε) και γέμιζαν οι τσέπες τους με χρήματα. Αυτή η τακτική όμως ήταν και σοβαρή αμαρτία (άλλοι πεινούσαν τότε).   

Διάβασα κάπου πριν καιρό το εξής : αν έχεις κάθε μέρα φαγητό, αν έχεις ρούχα να ντυθείς, αν έχεις πόσιμο νερό να πιείς, αν έχεις ιατρική φροντίδα κι αν πηγαίνουν τα παιδιά σου στο σχολείο, ανήκεις στο προνομιούχο 10% των ανθρώπων του Πλανήτη. Να προσέχουμε ο ι Έλληνες επειδή η αχαριστία είναι από τις μεγαλύτερες αμαρτίες.