Παιδαγωγικά1

Ο μαθητής όταν παίρνει τις βάσεις από ένα μάθημα, μετά μπορεί να προχωράει και να διαβάζει κάτι που να αξίζει.

Δυστυχώς μερικές φορές ο δάσκαλος που η δουλειά του είναι να εμφυσήσει στους μαθητές του το ενδιαφέρον και την αγάπη για τη μάθηση, δείχνεται αδιάφορος, δεν τονίζει την αξία του μαθήματός του, θεωρεί την μάθηση χάσιμο χρόνου.

Οι νέοι μπορεί να είναι τεμπέληδες και οκνηροί, αλλά όχι όλοι τους, και δεν είναι τέτοιοι από συνήθεια και από χαρακτήρα. Προσπαθούν να είναι δραστήριοι και συνετοί. Κι αν τους σκεφτείς σαν τέτοιους είναι αδύνατο να μην τους αγαπάς.

Ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος αντιμετώπισης της απέχθειας, της αδιαφορίας και της ασχημοσύνης στην ώρα του μαθήματος, είναι να τους φέρεσαι σαν γιατρός που προσέχει να μην κάνουν κακό στον εαυτό τους ή στους άλλους, πάντα εκφράζοντας και την ανάλογη συμπάθεια.

Οι νέοι πασχίζουν να αναδειχτούν, να ανεβούν σαν άτομα. Για να τους επηρεάσεις, πρέπει να τους γνωρίσεις σαν άτομα. Και για να το πετύχεις αυτό, πρέπει να θυμάσαι τα πρόσωπα και τα ονόματά τους

Εάν προσπαθήσεις να ακολουθήσεις την πορεία των ερευνητών στο MIT ή στο Harvard  και επιχειρήσεις να περάσεις από την ίδια διαδρομή για να βρεις τη λύση, μονίμως θα είσαι δεύτερος ή μάλλον εκατοστός δεύτερος. Εάν θέλεις να κάνεις κάτι, θα έπρεπε να μην ακολουθήσεις το δρόμο που χάραξαν και ακολουθούν άλλοι, αλλά να φτιάξεις ένα τελείως διαφορετικό.

Ο μέγας θετικισμός του 19^ου αιώνα φανταζόταν ότι τα πορίσματα της επιστήμης θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν επι παντός επιστητού, τις γνώμες και τις πεποιθήσεις. Όμως ο 20^ος αιώνας υπήρξε το νεκροταφείο των θετικιστικών ιδεών περι προόδου.

Στην επίλυση ασκήσεων πρέπει ο δάσκαλος να τους βάζει να εξερευνούν τις αρχές πίσω από τις σωστές λύσεις που τελικά πετυχαίνουν συζητώντας εναλλακτικούς τρόπους επίλυσης. Τα μαθηματικά γίνονται μια αρένα για ανακάλυψη, παρά ένα τυπικό κλειστό σύστημα.

Πρέπει να απεμπλακούμε από μια συσκοτισμένη κατεύθυνση που δεν επιτρέπει να συνδέσουμε δυο μεταβλητές π.χ. θέση – ταχύτητα.

Τα λιονταράκια όταν παίζουν με την μητέρα τους ή κυνηγούν μια αράχνη, ουσιαστικά εκπαιδεύονται σε ασφαλείς συνθήκες γι’ αυτό που θα κάνουν αργότερα.

Σύμφωνα με την κλασική αντίληψη, η οδηγία δεν ήταν αρεστή, γιατί άφηνε πολύ λίγο χώρο για ανθρώπινη αμφιβολία, απορία, αβεβαιότητα και έρευνα ιδεών. Ο κόσμος της εκπαίδευσης παρέχει πραγματικά ένα λιμάνι για οδηγία, που ήταν όμως ενας χώρος υποταγής. Η οδηγία θα έπρεπε να έχει την αποστολή να κάνει την ίδια μη απαραίτητη.

Ψυχοκινητικός τομέας = χειρωνακτικός τομέας

Τα οπτικοακουστικά  και τεχνολογικά μέσα καθιστούν ελκυστική την παρουσίαση των διδακτικών θεμάτων και ενισχύουν την κατανόηση, αφομοίωση και οικοδόμησή τους.

Ο θετικισμός δεν αποδέχεται τις φιλοσοφικές προτάσεις για τον κόσμο και τον εαυτό μας, ως μέρος του κόσμου, παρά μόνο αν αυτές επαληθεύονται εμπειρικά και πειραματικά. Βοήθησε κάπως τις Φυσικές επιστήμες, αλλά λειτούργησε αρνητικά για το ρόλο που η φιλοσοφία παίζει στην εξέλιξη και ανάπτυξη των Φ.Ε.

Τα συμπεράσματά μας χρειάζεται να διατηρούν ένα ποσοστό αβέβαιης ανεκτικότητας.

Οι γνώσεις των Φ.Ε. να μην διδάσκονται με τρόπο δογματικό, μέσω μιας άκαμπτης παρουσίασής τους, η οποία δεν αφήνει περιθώρια για παρατήρηση, ανακάλυψη, πειραματισμό και αμφισβήτηση. Ούτε και να προσφέρονται ως ουδέτερες στεγνές πληροφορίες, απογυμνωμένες από το ιστορικό, κοινωνικό και πολιτισμικό τους περιεχόμενο.

Πρέπει να μελετώνται οι λανθασμένες αναπαραστάσεις, ιδέες και αντιλήψεις των παιδιών για τις έννοιες και τα φαινόμενα του κόσμου που τα περιβάλλει.

Πρέπει στην αξιολόγηση του μαθητή να εκτιμώνται όχι μόνο οι νοητικές του ικανότητες, αλλά και οι χειρωνακτικές του δεξιότητες, η κριτική του σκέψη, η ερευνητική του διάθεση και οπωσδήποτε οι ψυχοσυναισθηματικές του ιδιαιτερότητες οι κοινωνικές συνθήκες που διαμορφώνουν τη σχολική του επίδοση.

Το λύκειο δεν είναι βαθμίδα ασκησιολογίας, συνταγολογίας και μονολογίας, αλλά σχολική βαθμίδα εξοικείωσης του μαθητή με τις ερευνητικές και επιστημονικές μεθοδολογίες των Φ.Ε.