«Γεύση» από την σοφία του Χρυσοστόμου (Τόμος 5ος - Μέρος 13)

 

 

Διαβάζοντας εδώ και λίγο καιρό απ’ ευθείας τις ομιλίες του Χρυσοστόμου από τους τόμους της σειράς Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας (ΕΠΕ) σημείωνα τα λόγια που μιλούσαν ιδιαίτερα στην καρδιά μου. Μου πέρασε όμως η σκέψη να κάνω και άλλους μετόχους σ’ αυτόν τον θησαυρό της σοφίας, κι έτσι θα τα παρουσιάζω λίγα κάθε φορά. Εγώ σημείωνα μόνο το αρχαίο κείμενο, εδώ όμως θα έχω μόνο την ερμηνεία παρουσιάζοντας όσο μπορώ καλύτερα αυτά που νομίζω ότι εννοεί ο άγιος (στις παρενθέσεις οι επεξηγήσεις και τα σχόλια είναι δικά μου).  

Αν ρωτήσεις την αιτία για τον διασκορπισμό τους (των Εβραίων σε όλο τον κόσμο το 70 μΧ), δεν θα βρεις καμιά άλλη αιτία, αλλά μόνο το ότι σταύρωσαν τον Χριστό.

Επειδή αν ήταν πλάνος και αντίθεος (ο Χριστός), και ενώ δεν ήταν Θεός παρίστανε τον Θεό, και έπαιρνε για τον εαυτό του την λατρεία προς τον Πατέρα, έπρεπε εσείς (οι Εβραίοι) να ευδοκιμήσετε περισσότερο και από τον Φινεές και τον Σαμουήλ και από όλους, εσείς που τον τιμωρήσατε (τον Χριστό) γι αυτή του την ασέβεια.

Αυτά που υποφέρετε τώρα (οι Εβραίοι) δεν ταιριάζουν σ’ αυτούς που εξολοθρεύουν τους εχθρούς του Θεού, αλλά τους φίλους του (άρα μήπως είχατε λάθος όταν κατηγορούσατε τον Χριστό ότι εβλασφήμησε ;).

Αν κάνατε καλά που σταυρώσατε τον Χριστό γιατί τώρα που έχετε μικρότερα αμαρτήματα και περισσότερη σωφροσύνη, τιμωρηθήκατε τόσο αυστηρά ; (ενώ στα χρόνια της Παλαιάς Διαθήκης που κάμνατε μεγάλα αμαρτήματα σας τιμωρούσε ο Θεός λιγότερο αυστηρά ;). Δεν είναι φανερό ακόμα και στους ανόητους, ότι επειδή το αμάρτημα που κάνατε τώρα (η σταύρωση του Χριστού) είναι πολύ βαρύτερο από εκείνα ; … Και σκλαβιά και αιχμαλωσία και η στέρηση από όλα σας βρήκε (αφού διασκορπισθήκατε σε όλο τον κόσμο), και το χειρότερο απ’ όλα σας εγκατέλειψε ο Θεός (μου έκανε εντύπωση, τον προηγούμενο αιώνα δεν μισούσαν τους Εβραίους μόνο οι Γερμανοί του Χίτλερ, αλλά τους μισούσαν σχεδόν όλοι οι λαοί !).  

Γι αυτό όταν έσφαζε τους υιούς του ο Ισραήλ (που τα θυσίαζε στους ειδωλολατρικούς θεούς) απολάμβανε πάλι φιλανθρωπία (από τον Θεό), όταν όμως (έσφαξε) τον Υιό του Θεού και Δεσπότη (σταύρωσε τον Χριστό) βρήκε ασυγχώρητη τιμωρία.

Αν δεν ήταν υπερβολικά μεγαλύτερο το αμάρτημα το εναντίον του Χριστού από όλα τα άλλα, και ήταν και κατόρθωμα δικό σας, όπως λέτε, γιατί τότε ο Θεός γι αυτό σας το κατόρθωμα σας τιμωρεί, ενώ για τ’ άλλα τα αμαρτήματα σας συγχωρούσε ; Αυτό όχι ο Θεός αλλά ούτε και άνθρωπος που έχει λίγο μυαλό δεν θα το έκαμνε (προφανώς οι Εβραίοι ακόμα και στην εποχή του Χρυσοστόμου καυχιόντουσαν ότι καλά έκαναν που σταύρωσαν τον Χριστό, γι αυτό και ο Πατήρ λέει τόσα για να τους αποδείξει το αντίθετο).

Όταν αυτοί είναι διεστραμμένοι και γεμάτοι από κάθε κακία (νομίζω οι Εβραίοι), πως τολμάνε και μας διδάσκουν ; (και εμείς αφήσαμε τον οποιοδήποτε στην τηλεόραση και το διαδίκτυο να διδάσκει τα παιδιά μας. Μετά σιγά μην κάθονται ν’ ακούν εμάς τους εκπαιδευτικούς).

(στον ψαλμό) Επειδή δεν συμπεριφερόντουσαν σαν άνθρωποι προς τις γυναίκες των άλλων, γι αυτό την μανία τους (θηλυμανία) την ονόμασε χρεμετισμό (τα άλογα χρεμετίζουν, όχι οι άνθρωποι).

Γι αυτό σας έστειλε (ο Θεός) να μας κάμνετε τους δασκάλους και να μας διδάξετε πορνεία και μοιχεία, ότι πρέπει πατέρας και γιός να έχουν την ίδια γυναίκα ; (νομίζω αναφέρεται στους Εβραίους).

Εσείς (οι Εβραίοι) οι οποίοι κάθε μέρα ακούγατε τους Προφήτες και ποτέ δεν γινόσασταν καλύτεροι, τώρα κάμνετε τον δάσκαλο στους άλλους ;

Αυτό πάντα σας κατέστρεφε, το ότι δεν θέλετε να μάθετε ούτε για ποια αμαρτία τα τραβάτε όλα (επειδή σταύρωσαν τον Χριστό)… Και τον Ναό έλυσε (το σώμα του) για να σας απομακρύνει από την κακία σας ακόμα και χωρίς την θέλησή σας … Για να μη νομίσουν οι βάρβαροι ότι είμαι αδύναμος Θεός (στα χρόνια της Παλαιάς Διαθήκης) παρέβλεπα τα αμαρτήματά σας και σας έσωζα …Λίγο μετά την σταύρωση του Χριστού, βγήκαν οι Απόστολοι στο κήρυγμα.

(Μετά αναφέρθηκε ο Χρυσόστομος στο πόσο τρομερή ήταν η πολιορκία και η άλωση της Ιερουσαλήμ από τον Τίτο το 70 μΧ : Μητέρες έφαγαν τα παιδιά τους για να επιβιώσουν, κομμάτιαζαν οι Ρωμαίοι ακόμα και τους πεθαμένους, έκαιγαν τα πάντα, το αίμα είχε πλημυρίσει τα πάντα, όλη η οικουμένη γέμισε από τα Ιουδαϊκά κακά. Να συμπληρώσω κι εγώ, τότε οι Ρωμαίοι σταύρωσαν χιλιάδες Εβραίους και σταμάτησαν τις σταυρώσεις μόνο όταν δεν έβρισκαν άλλα ξύλα).

Για ποιο λόγο πάθατε (Εβραίοι) τόσα υπερβολικά κακά ; Δεν είναι φανερό, ότι επειδή τολμήσατε τέτοιο αμάρτημα ενάντια στον Δεσπότη και όχι ενάντια στους δούλους ; … η αιχμαλωσία σας αυτή (ο διασκορπισμός τους σε όλο τον κόσμο) ούτε τέλος έχει, η χώρα σας έμεινε έρημη, και κάθε μέρα πηγαίνετε προς το χειρότερο. Όλα αυτά να τα συλλογίζεστε (Εβραίοι) σε λεπτομέρεια και απ’ αυτά να καταλαβαίνετε κι άλλα («δίδου σοφώ αφορμήν και σοφώτερος έσται»).

Και πάντα ξοδεύει τα λόγια του (ο ψαλμός) σ’ αυτά που φαίνονται (στην φύση), και τα πάντα επιστρατεύει για την σωτηρία αυτών που τον ακούν. Επειδή οι ακροατές που έχουν παχύτητα (στον νου) καταλαβαίνουν (για τον Θεό) πιο εύκολα απ’ αυτά που φαίνονται παρά με τα αόρατα … (κι εγώ το ίδιο κάμνω επειδή) γι αυτά που φαίνονται (στην φύση) χρειάζεται μόνο να σας αποδείξω ότι τα έφτιαξε ο Θεός (και όχι ότι υπάρχουν αφού τα βλέπετε).

(λέει ο ψαλμός) «Τι έστιν άνθρωπος ;» αντί να πει «τίποτα δεν είναι, είναι κάτι ασήμαντο» … όλα λοιπόν αυτά (που έγιναν για τον άνθρωπο) αναλογιζόμενος (ο ψαλμωδός) λέει «πόσο σπουδαίος είναι ο άνθρωπος, ώστε τόσα ν’ αξιωθεί ;».

Επειδή αν κάποιος συνειδητοποιήσει πόσα έγιναν γι αυτόν (τον άνθρωπο) και γίνονται, και πόσα θ’ απολαύσει μετά απ’ αυτά (στην αιωνιότητα), θα κυριευθεί από φρίκη, και τότε θα καταλάβει καλά, πόσο αυτό το ζώο (ο άνθρωπος) είναι σημαντικό για τον Θεό … Η μεγαλύτερη δόξα και η τιμή (για τον άνθρωπο) είναι αυτά που γίνονται στην Καινή Διαθήκη.

Εμείς αν και πράξαμε μύρια κακά, πολύ περισσότερη τιμή απολαύσαμε (από τον Αδάμ) … Δεν είμαστε κληρονόμοι αγαθών πάνω στην γη, αλλά είμαστε κοινωνοί των ουρανίων αγαθών, και μέτοχοι του Χριστού και είμαστε προσκεκλημένοι σε κοινωνία με τον Μονογενή (φώναζε ο άγιος Πορφύριος όπως ο Απόστολος Παύλος : «Ζω δε ουκέτι εγώ, ζει δε εν εμοί Χριστός». Μακάρι να τα ζούσαμε κι εμείς αυτά).