«Γεύση» από την σοφία του Χρυσοστόμου (Τόμος 5ος - Μέρος 23)

 

 

Διαβάζοντας εδώ και λίγο καιρό απ’ ευθείας τις ομιλίες του Χρυσοστόμου από τους τόμους της σειράς Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας (ΕΠΕ) σημείωνα τα λόγια που μιλούσαν ιδιαίτερα στην καρδιά μου. Μου πέρασε όμως η σκέψη να κάνω και άλλους μετόχους σ’ αυτόν τον θησαυρό της σοφίας, κι έτσι θα τα παρουσιάζω λίγα κάθε φορά. Εγώ σημείωνα μόνο το αρχαίο κείμενο, εδώ όμως θα έχω μόνο την ερμηνεία παρουσιάζοντας όσο μπορώ καλύτερα αυτά που νομίζω ότι εννοεί ο άγιος (στις παρενθέσεις οι επεξηγήσεις και τα σχόλια είναι δικά μου).  

 Ένας άντρας μπορεί ν’ αγαπήσει μια γυναίκα συνήθως για τρεις λόγους, επειδή είναι όμορφη στο πρόσωπο και έχει ωραίο σώμα, επειδή του έκανε μια πολύ μεγάλη ευεργεσία (για παράδειγμα του έσωσε την ζωή), επειδή τον αγαπάει εκείνη. Και μόνο ο ένας από τους τρεις λόγους να υπάρχει, φτάνει για να κάνει τον άντρα ν’ αγαπήσει την γυναίκα. 

Μάλλον δε όσα και να πούμε ούτε μικρό, ούτε αμυδρό ίχνος της ομορφιάς του Θεού θα μπορέσουμε να παραστήσουμε.

Και όπως ο προφήτης ψάχνει με παραδείγματα να δείξει τον πόθο του για τον Θεό, έτσι και ο Θεός χρησιμοποιεί κάποια παραδείγματα για να μας δηλώσει τον σφοδρή επιθυμία που έχει για την σωτηρία μας (όπως της κλώσσας για τα πουλάκια της, της μητέρας για τα παιδάκια της) … Με τα λόγια του (ο Θεός) θέλει να μας δείξει ότι από κάθε φιλοστοργία είναι θερμότερος ο πόθος του για μας (ποιος από εμάς θα έστελνε το μονάκριβο παιδί του να σταυρωθεί για μερικά χαμένα τομάρια ;).

Επειδή και τις φιλίες που έχουμε οι άνθρωποι τίποτα δεν τις θερμαίνει τόσο όσο το να θυμόμαστε τις ευεργεσίες που μας έκαναν οι φίλοι μας, έτσι να κάμνουμε και με τον Θεό (να θυμόμαστε τις ευεργεσίες του) … για την ψυχή που μας έδωσε (με το φύσημά του), τον λόγο που μας χάρισε, την μεγάλη εξουσία (πάνω σε όλη την κτίση) που μας τίμησε.

Ποια τιμή είναι τόσο μεγάλη, όσο η τιμή που έγινε στην φύση μας να κάθεται στα δεξιά του Θεού ; (μετά την Ανάληψη ο Χριστός με το αναστημένο ανθρώπινο σώμα του κάθεται στα δεξιά του Θεού – Πατρός). Να μη σκέφτεσαι μόνο τις κοινές ευεργεσίες (που έκανε σε όλους τους ανθρώπους), αλλά και τις ευεργεσίες του προσωπικά σε σένα.

Επειδή όταν εννοήσεις, πόσες αμαρτίες κάμνεις κάθε μέρα, πόσες ευεργεσίες σού κάμνει κάθε μέρα, πόση μακροθυμία σού δείχνει, πόση άνεση σου δίνει, και ότι αν κάθε μέρα σε τιμωρούσε (ο Θεός) ούτε ελάχιστο χρόνο δεν θα ζούσες, θα τον ευγνωμονούσες και δεν θα δυσανασχετούσες για τίποτα λυπηρό που θα συναντούσες (δυστυχώς εγώ, με τις αλητοπαρέες στο χωριό μου, από πολύ μικρό παιδί ξεκίνησα τις αμαρτίες και με άφησε ο Θεός να κοντεύω να μπω στα 65 χρόνια ζωής).

Και εσύ αυτό κάνε (όπως το ελάφι), κατάφαγε το νοητό φίδι (δεν σημείωσα τι κάμνει το ελάφι με το φίδι. Νομίζω μόλις δαγκωθεί τρέχει να πιει πολύ νερό, δεν είμαι σίγουρος). Φύγε από την αμαρτία και θα μπορείς να διψάς τον πόθο του Θεού (άρα σήμερα αν δεν ποθούμε τον Θεό, είναι επειδή αφεθήκαμε σε αμαρτίες).

Όχι για να λέμε μόνο τα λόγια των ψαλμών, αλλά για να τα βλέπουμε να πραγματοποιούνται στην ζωή μας (αυτή είναι και η απάντηση σ’ αυτούς που ρωτάνε, «πως ξέρετε ότι αυτά που λέει το Ευαγγέλιο είναι αλήθεια ;». Τους απαντάμε, το ξέρουμε επειδή το βλέπουμε στην ζωή μας).

Αν λοιπόν ενώ κυκλοφορείς έξω δεις κάποια γυναίκα όμορφη και ελαφρών ηθών να σε δελεάζει και να σου προτείνει να έλθεις σε έρωτα μαζί της, πες της, δεν μπορώ να δεχθώ αυτό που μου λες, επειδή έκανα συμφωνίες με τον Θεό, παρόντων των αδελφών, των ιερέων, των δασκάλων (του Ευαγγελίου), ομολόγησα και υποσχέθηκα να αγαπώ τον Θεό με την υπακοή στις εντολές του. Φοβάμαι να παραβώ τις συμφωνίες, επειδή ασχολούμαι με τον έρωτά του (βέβαια σήμερα η πρόταση αυτή γίνεται ηλεκτρονικά. Εκεί που είσαι ήσυχος στο διαδίκτυο πετάγονται ειδήσεις με φωτογραφία μιας όμορφης γυναίκας για να σε δελεάσουν «ελκυστικές γυναίκες κοντά σε σένα ψάχνουν …»).

(όταν διαβάζεις τους ψαλμούς) υπογράφεις γραμμάτιο χωρίς χαρτί και μελάνι, με την φωνή ομολόγησες ότι πάνω απ’ όλα τον Θεό θ’ αγαπάς και τίποτα δεν θα προηγείται (στην καρδιά σου) απ’ αυτόν, και θα καίγεσαι από τον έρωτά του (δηλαδή ότι λέμε με την προσευχή μας στον Θεό, αυτός τα πιστεύει, για παράδειγμα όταν λέμε στον 118^ο ψαλμό «για μένα οι εντολές σου είναι πιο σημαντικές από δισεκατομμύρια ευρώ» ο Θεός μας παίρνει στα σοβαρά, λέμε αλήθεια όμως ;).

Ας μην αγαπούμε λοιπόν τίποτα από την ζωή αυτή, ώστε να παραμένει ασυγκράτητος ο έρωτάς μας προς τον Θεό, και όχι σχιζόμενος σε κομμάτια να γίνεται αδύναμος.

Αν αυτοί που πιάστηκαν στον αισχρό έρωτα μιας όμορφης γυναίκας, τίποτα πλέον δεν επιθυμούν αλλά μόνο εκείνη, ούτε σπίτια υπολογίζουν, ούτε πατρικές κληρονομιές, ούτε την τιμή και την υπόληψή τους, ούτε ακούν συμβουλές φίλων και νομίζουν ότι τίποτα απ’ αυτά δεν αξίζει περισσότερο από την ερωμένη τους, ακόμα κι αν αυτή είναι ασήμαντη, άσχημη, άτιμη και οτιδήποτε άλλο, αυτοί που αγαπούν τον Θεό όπως πρέπει, πως να μην αισθάνονται όλα τα ανθρώπινα, και δόξες και δυστυχίες, σαν ασήμαντα ; (Τελικά η αιτία για όλα μας τα κακά είναι ότι παραβαίνουμε την πρώτη εντολή, δεν αγαπάμε πολύ τον Θεό).

Τέτοια κι εμείς να φροντίσουμε να έχουμε γνώμη, και μ’ ευχαρίστηση να φέρουμε όλα τα λυπηρά που έρχονται πάνω μας … δεν είπε (στον ψαλμό) φίλησε η ψυχή μου τον Θεό τον ζώντα, ούτε αγάπησε η ψυχή μου τον Θεό τον ζώντα, αλλά για να δείξει την διάθεση, δίψα ονόμασε την αγάπη «ἐδίψησεν ἡ ψυχή μου πρὸς τὸν Θεὸν τὸν ζῶντα». Θέλει έτσι να δηλώσει πόσο καίγεται από την αγάπη προς τον Θεό και ότι θα είναι για πάντα αυτός ο έρωτας.